Chobielin

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z 1860 r.
Pierwsza wzmianka o Chobielinie pochodzi z 1399 r. Wieś była wówczas własnością rycerską. W XVI w. było to rozległe dominium w powiecie szubińskim, obejmujące w 1572 r. folwark należący do młyna, 5 domostw i 98 mieszkańców. W 2 ćwierci XIX w. wybudowano tu klasycystyczny dworek młynarza, jego starsza, parterowa część została w późniejszym czasie rozbudowana. W okresie przedrozbiorowym dziedzicem był Józef Hulewicz , a po nim August Falkenberg i jego potomkowie. Na pocz. XX w. był to Fryderyk Falkenberg. Łączna pow. gruntów wynosiła wtedy ok. 400ha, a dochód z folwarku wynosił ponad 3 tys. marek, a z młyna 350 marek. Fryderyk był jednym z współzałożycieli cukrowni w Nakle. W zw. z dużym zapotrzebowaniem na buraki szybko przestawił się na ich uprawę. Falkenbergowie mieszkali w Chobielinie do 1920 r., gdy majątek znalazł się w odrodzonym państwie polskim. Podjęli wówczas decyzję o wyprowadzeniu się do Niemiec. Na mocy porozumienia z nimi, dnia 17 grudnia 1919 r. majątek zakupił Julian Reysowski. Był dobrym gospodarzem i udziałowcem w nakielskiej cukrowni, a także postacią zasłużoną dla Nakła i okolic. Mieszkał tu aż do wojny wraz z rodziną: żoną Walerią z Marchlewskich, synami Maksymilianem i Bernardem i córkami Anną, Marią i Heleną. Gdy zmarł Fryderyk Falkenberg, zgodnie ze swoją wolą spoczął na rodowym cmentarzyku na terenie majątku, do dzisiaj pozostał tu tylko murek otaczający cmentarzyk i fragmenty kilku grobów. Majątek po wojnie został znacjonalizowany, jego gospodarzem został miejscowy PGR. W 1989 r. zaniedbany dwór i park kupił i odrestaurował obecny właściciel Radosław Sikorski wraz z żoną Ann Applebaum.

Opis

Dwór klasycystyczny. Budynek parterowy z dwuspadowym, mansardowym dachem z naczółkami i mieszkaniami w obu kondygnacjach mansardy, po bokach rozmieszczone są symetrycznie lukarny. Fasadę zdobi skromny portyk kolumnowy poprzedzony wysokimi schodami, ujętymi półokrągłymi murkami. Portyk podtrzymuje balkon, nad którym znajduje się niska facjatka z przyczółkami, posiadająca okna porte-fenetre, czyli sięgające poziomu podłogi. Dwór jest posadowiony na planie wydłużonego prostokąta, na wysokich piwnicach, w części północnej na poziomie parteru znajduje się duży taras.

Park

Park krajobrazowy z poł. XIX w. o pow. 7,5 ha. usytuowany malowniczo na zróżnicowanym terenie. Cenny starodrzew stanowią tu głównie klony zwyczajne, topole czarne, jesiony wyniosłe, dęby szypułkowe, lipy drobnolistne i robinie akacjowe. Do okazów pomnikowych należy dąb szypułkowy o obw. w pierśnicy 400cm, robinia akacjowa o obw. 310cm, oraz lipa drobnolistna o obw. 450cm rosnąca obok dworu. Bogaty podszyt uzupełnia walory przyrodnicze parku. Uroku dodają mu także szpalery drzew, rozległe polany i staw z wyspą i domkiem dla łabędzi znajdujący się przed fasadą dworu.

Inne

Młyn wodny zbudowany w poł. XIX w.
Kamienno - drewniany jaz z poł. XIX w.
Budynek gospodarczy konstrukcji szkieletowej z poł. XIX w.
Dom, tzw "leśniczówka" z poł. XIX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011