Aleksandrowo

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z k. XIX w.
Na przestrzeni stuleci ziemie te wchodziły w skład dóbr ziemskich pobliskiej Srebrnej Góry. I tak w XIV w. ich właścicielem był Mikołaj Srebrnogórski, w XVII w. m.in. Andrzej Smoszewski, w XVIII w. Anna ze Skrzetuskich Bojanowska oraz Józef Radzimiński, wojewoda gnieźnieński. Ten ożeniony był z Michaliną Złotnicką, z którą miał ośmioro dzieci, w tym córkę Mariannę (1762-1847). Ta 21 stycznia 1782 r. w Rybnie koło Kiszkowa poślubiła Aleksandra Moszczeńskiego z Moszczonego herbu Nałęcz. Tym sposobem dobra stały się własnością Moszczeńskich. Prawdopodobnie to właśnie pod koniec XVIII w. utworzono folwark, nazwany Aleksandrowem. Dziećmi Marianny i Aleksandra Moszczeńskich byli: Prakseda, Antoni, Jan Nepomucen, Józef, Wincenty i Mateusz. W XIX w. okręg dworski Srebrna Góra wraz z Aleksandrowem liczył 14 domów i 226 mieszkańców. Łączny areał dóbr srebrnogórskich wynosił w 1885 r. 768 ha. Pod koniec XIX stulecia wzniesiony został we wsi dwór, który nie zachował się do czasów obecnych. Majątek zapewne znajdował się w rękach Moszczeńskich do końca XIX w. W 1926 r. areał samego Aleksandrowa liczył 200 ha, w tym 180 ha ziemi uprawnej, 10 ha łąk i pastwisk, 5 ha lasów i 5 ha nieużytków. Czysty dochód gruntowy podany jako podstawa podatku wynosił 972,82 talarów. Właścicielem majątku w 1926 r. był Władysław Słoma. W latach 1939-45 wieś nosiła niemiecką nazwę Alexander. Po wojnie dobra zostały przejęte przez Skarb Państwa Polskiego, zaś Aleksandrowo stało się zwykłą wsią chłopską. Dwór przeznaczony został na cele mieszkaniowe i taką funkcję spełnia do czasów obecnych.
Źródła:
Teki Dworzaczka (Monografie, Regesty) Biblioteki Kórnickiej P.A.N.;
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Wielka Genealogia Minakowskiego;
Księga Adresowa Gospodarstw Rolnych Woj. Poznańskiego, 1926;
Geoportal, Mapster:
http://www.amzpbig.com/maps/3070_Exin_1940.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór wzniesiony na planie prostokąta, w dłuższej osi N-S, stanowiący wraz z dostawionymi od północy zabudowaniami gospodarczymi wschodnią pierzeję podwórza, fasadą skierowany na wschód. Budynek piętrowy, nakryty łagodnym dachem dwuspadowym krytym papą, z wystawką spinającą nieznaczne ryzality w obu elewacjach. Na skutek przebudów zakłócona osiowość elewacji.

Park

Park dworski z k. XIX w. przekompowany w latach 1920-25. Starodrzew zajmuje ok. 2,8 ha, w płd. części działki ew. nr ...84/4 o pow. ca 3,6879 ha. (Geoportal, 31.01.2017 r.). Wewnątrz parku znajdują się dwa stawy.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011