Potrzebowice

Stan obecny

Nadleśnictwo Potrzebowice.

Historia

Pałac z XIX w.
Wieś w dawnych wiekach nie istniała, a jej ziemie należały zapewne wraz z Wieleniem do drobnej szlachty, by w XVI w. stać się własnością królewską. Właścicielami Wielenia byli kolejno: Czarnkowscy, Kostkowie, Grudzińscy, Działyńscy h. Ogończyk, Opalińscy i Sapiehowie. Po pierwszym rozbiorze Polskie wieś znalazła się na terenie zaboru pruskiego. W 1789 r. ostatnia polska właścicielka Wielenia - Joanna Sapieha sprzedała dobra Aleksandrowi von Blankensee. Wtedy też najprawdopodobniej powstał folwark we Wieleniu, a dla jego zarządców / właścicieli wybudowano siedzibę mieszkalną. Okres budowy obecnego pałacu szacujemy na 2. połowę XIX w. Na przełomie XIX / XX w. dobra zostały rozparcelowane, a w 1903 r. utworzono Nadleśnictwo Potrzebowice, którego siedzibę umieszczono w pałacu. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, również Nadl. Potrzebowice znalazło się pod zarządem polskich władz leśnych. W latach 1922-24 las został zaatakowany przez gąsienicę strzygoni choinówki, żerującą na igłach sosny, która doszczętnie zniszczyła lasy Puszczy Noteckiej. Prace odnowieniowe trwały w latach 1925-1936. Kolejną wielką kleską dla Puszczy był pożar w latach 90. XX w. W 1926 r. na dobra Potrzebowice oprócz nadleśnictwa składały się folwarki Bęglewo i Laski Nowe. Łączny obszar wynosił 9367,97 ha, na co składało się 406,46 ha ziem uprawnych (wydzierżawionych na niewielkie parcele), 222,76 ha łąk i pastwisk, 8444,97 ha lasów, 136,78 ha nieużytków i 157 ha wód (również w dzierżawie). Leśnictwo posiadało własny tartak wodny. Po 2. wojnie światowej pałac został wyremontowany i do dzisiaj służy jako siedziba L.P.
Źródła:
Serwis Informacyjny Miasta i Gminy Wieleń;
Książka Adresowa Gosp. Rolnych Woj. Poznańskiego, 1926;
Strona internetowa wsi Potrzebowice: http://potrzebowice.soltysowo.pl/
Geoportal.
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Pałac późnoklasycystyczny. Budynek piętrowy, nakryty dwuspadowym dachem, wzniesiony na planie wydłużonego, nierównomiernego prostokąta w dłuższej osi N-S, fasadą zwrócony na E. W fasadzie po bokach dwa znaczne ryzality będące zarazem skrzydłami, z dachami usytowanymi poprzecznie w stos. do korpusu. W fasadzie centralnie umieszczony nieznaczny ryzalit zwieńczony prostokątną wystawką zaakcentowaną silnie wysuniętymi pilastrami po bokach.

Park

Park pałacowy z XIX w.

Inne

Park pałacowy z XIX w. o pow. ok. 9,25 ha. Pomiar wykonany orientacyjnie, na podst. różnicy w strukturze drzewostanu widocznej na mapie "orto" Geoportalu (14.08.2017 r.). Park otoczony jest lasami.