Karczyce

Stan obecny

W zabudowaniach folwarcznych (spichlerz i obora-stajnia) mieści się hotel .
Naprzeciw hotelu - zaniedbana oficyna mieszkalna z szczątkami zegara w szczycie

Obiekt nie znajduje się w Rejestrze Zabytków .

Funkcjonuje w nim Szkoła Podstawowa nieprzerwanie od 1946r.

( Na podst. Opracowania " Studium wartości kulturowych gminy Kostomłoty" )

Historia

W 1343 r. wzmiankowano istnienie w Karczycach folwarku, do którego należało 6 łanów.
Dobra rycerskie w Karczycach w 1786 i 1795 r. znajdowały się w posiadaniu radcy prawnego von Mutius, który przejął je od wdowy von Kessel. Na pocz. XIX w. należały do rodziny Hermann, a od 1804 r. do Friedricha Samuela Ruprecht (?1840). W 1840 r. odziedziczył je po ojcu Johann Samuel Gottlob Wilhelm Ruprecht wraz z folwarkiem Pustynka i rodowym majątkiem w Ilnicy (ob. część Ramułtowic). Po śmierci J.S.G.W. Ruprechta posiadłość rozdzielono między jego synów. W 1886 r. odnotowano w księgach adresowych jako właściciela Friedricha Ruprechta, a w 1891 r. już jego spadkobierców.
W 1892 r. majątek w Karczycach kupił pułkownik Alfred Sckuhr, po którego śmierci w 1926 r. dobra odziedziczyła żona, a później od 1939 r. synowie Curt i Alfred jun. (?1941). Założono też 2,5 hektarowy park i ogród, wzmiankowane w księgach adresowych od 1905 r. Majątkiem zarządzali inspektorzy Paul Andersch, Max Schöder i Opitz.
Pałac posadowiono od płn.-wsch., a przed jego płd. elewacją założono po 1826 r. owalny staw, któremu towarzyszyło od wschodu niewielkie zadrzewienie, wchodzące w głąb majdanu folwarcznego i wygrodzone z niego murem, nasadzone przed 1905 r. Obrzeża stawu obsadzono także drzewami, a zespół od południa i zachodu otoczono murem granicznym. Zabudowę folwarczną skupiono wokół nieregularnego dziedzińca gospodarczego, na którego zamknięciu od południa wzniesiono trzy wydłużone budynki, z których zachowała się owczarnia i stodoła I. Dwa z nich bezpośrednio sąsiadowały od południa z parkiem. Od wschodu dziedziniec gospodarczy zamykała zwarta pierzeja zabudowy, z której zachowała się stodoła II - obecnie całkowicie przebudowana po podniesieniu z ruiny oraz ceglana, II-kondygnacyjna oficyna mieszkalna . Wjazd do zespołu znajduje się w jego płn.-wsch. narożu i obsadzony jest częściowo zachowaną aleją. Na północ od budynku obory - stajni znajdował się wydłużony, nieregularny staw (zasypany prawdopodobnie po 1990 r.)

Opis

Pałac wzniesiony w k. XIX w., znacznie przebudowany w. XX w. Podpiwniczony, założony na planie prostokąta, II-kondygnacyjny, nakryty dachem czterospadowym z przedłużoną kalenicą i sygnaturką zwieńczoną hełmem. W połaciach dachu neomanierystyczne szczyty (trzy w fasadzie; po jednym w elewacjach bocznych), których dolna kondygnacja przebudowana w rodzaj facjat. Fasada poprzedzona trójosiowym portykiem arkadowym zwieńczonym tarasem zamkniętym tralkową balustradą. Arkady na łukach obniżonych wsparte na boniowanych filarach zwieńczonych profilowanymi gzymsami.