Podgrodzie

Historia

Ruiny zamku wznoszą się na cyplu o stromych zboczach, wcinającym się w dolinę rzeki Kamiennej, na południe od wsi Podgrodzie, około 2 km na północ od miasta Ćmielowa. Pozostałości warowni zostały przebadane w roku 1975 przez J. Kuczyńskiego. Cypel został odcięty u nasady głęboką fosą wyginającą się w delikatny łyk o długości mniej więcej 80 m. Ruiny leżą na wierzchołu o obrysie zbliżonym do koła średnicy około 25 m i powierzchni 490 m2. Ruina w postaci pozostałości muru grubości 1,1-1,35 m otacza łamaną linią od strony północnej i zachodniej niemal połowę szczytu wzgórza. Mur wykonany został z nieobrobionych ciosów wapienia łączonych zaprawą. W części południowo-zachodniej muru obwodowego wyraźnie zarysowuje się dolna partia wieży posadowione na planie prostokąta o bokach 4/4,8 m. W trakcie badań wykopaliskowych nie natrafiono na ślady muru oddzielającego wieżę od strony dziedzińca. Wyniki badań archeologicznych skłoniły badaczy do wysnucia wniosku jakoby zamek budowany w pierwszej połowie XVI wieku nie został ukończony. Świadczy o tym nie zamknięcie pełnego obwodu muru oraz zgromadzenie kamiennego budulca. Jednak wydobyta z ziemi mnogość zabytków ruchomych z różnych epok zdaje się podważać tę hipotezę. Najprawdopodobniej zamek funkcjonował nie będąc ukończoną budowlą. Pierwsza wzmianka pisana o wsi pochodzi dopiero z 1497 roku. Z roku 1388 pochodzi dokument mówiący o castrum Ćmielów. Dokument ten wystawiony został podczas sprzedaży zamku przez braci Marcina- podczaszego dobrzyńskiego i Mikołaja- podkomorzego dobrzyńskiego Gniewoszowi z Dalewic- późniejszemu kasztelanowi sandomierskiemu. Najprawdopodobniej ziemie, na której w pierwszej połowie stanął zamek należały wówczas do Ćmielowa. Dopiero później wyodrębniły się one jako Podgrodzie. Nie wiadomo do dziś dlaczego zamek nie został ukończony i opuszczony.