Kobiernice - Zamek Wołek

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Ruiny średniowiecznego zamku wznoszą się na wierzchołku wzniesienia zwanego Kopiec, będącego wschodnim cyplem pasma Góry Bujakowskiej. Od północy i południa wzniesienie to opływają potoki Krzyżówka i Porębski, które później łączą się z rzeką Sołą. Ruiny zamku były jednym z pierwszych obiektów przebadanych w Polsce metodą wykopaliskową. W roku 1880 podczas prac odsłonięto większą część murów obwodowych, relikty dwóch budowli na majdanie oraz wieży na wale zewnętrznym. Kolejne szczegółowe badania miały miejsce między 1977 a 1986 rokiem i były prowadzone po kierownictwem J. Reyniaka.
Zamek został wystawiony w XIV wieku staranie książąt oświęcimskich. Pierwsza wzmianka wymieniająca budowlę jako zamek Wołek pochodzi z 1396 roku i mówi o zapisaniu przez księcia Jana oprawy swojej żonie Jadwidze. Zamek przeszedł w 1405 roku w posiadanie książąt cieszyńskich. Warownia była wielokrotnie oblegana i niszczona. Między innymi w roku 1453 kiedy to wraz z całym księstwem oświęcimskim została przyłączona do Królestwa Polskiego. Zamek przestał pełnić swoje funkcje już po koniec XV wieku. Obecnie jest eksponowany w formie trwałej ruiny.
Zamek wybudowany był z miejscowego kamienia, który w minimalnym stopniu wspomagany był cegłą. Założenie składało się z muru obwodowego o grubości sięgające 2,5 m, otaczającego majdan na planie elipsy 30/42 m. Po zewnętrznej stronie murów obwodowych założenie opasała fosa głębokości 3,5-7 m. Wewnątrz założenie zamkowe wyposażone był w murowaną wieżę posadowioną na planie prostokąta o bokach 5,2/8,8 m, umiejscowioną w północno- wschodnim narożu założenia, oraz w budynek również posadowiona na planie prostokąta o bokach 9,2/11,6 m, umiejscowiony w południowo-wschodnim narożu założenia. Pomiędzy obiema budowlami umieszczono bramę wjazdową na dziedziniec, którą poprzedzał most zwodzony wsparty na kamiennym przyczółku. Po przeciwnej stronie fosy biegła kolejna linia fortyfikacji złożona z muru sięgającego 1 m grubości. Zachowały się fragmenty baszty umieszczonej w południowo wschodnim jego odcinku, posadowiona na planie kwadratu o boku 3,6 m. Na krawędzi przeciwstoku fosy usypano wał a na jego kulminacji umieszczono dodatkową wieżę bramną przez którą biegła droga dojazdowa do zamku. Do południowego naroża tej wieży dostawiono jeszcze jeden mur, stanowiący już trzecią linię obronną całego założenia.

Opis

Ruiny

Park

Brak