Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu







Jelenia Góra - Sobieszów - Zamek Chojnik
Hirschberg
Województwo:dolnośląskie
Powiat i gmina:Jelenia Góra
Rodzaj obiektu:Zamek
Powiat i gmina:Jelenia Góra
Rodzaj obiektu:Zamek
Rejestr zabytków
Obiekt:zamek ?Chojnik?, nr rej.: 85 z 25.11.1949Historia
Ruiny średniowiecznego zamku wznoszą się na szczycie wysokiego wzniesienia. Zamek ten jest przykładem ewolucji feudalnej siedziby i procesu modernizacji systemów fortyfikacyjnych. Pierwotne założenie datowane na schyłek XIII wieku, było siedzibą Piastów świdnicko-jaworskich.Był to dzisiejszy zamek górny, złożony z cylindrycznej wieży posadowionej od zachodu oraz niewielkiego, trójkondygnacyjnego domu mieszkalnego zawartego miedzy kurtyną wschodnią, północną oraz południową. Od pięciobocznego dziedzińca dom ten oddzielony był prostą ścianą. Na III ćwierć XIV wieku przypada rozbudowanie umieszczonego od północy wjazdu w przedbramie.
W okresie między 1393 a 1634 rokiem zamek był własnością jednego z najpotężniejszych rodów śląskich- Schaffgotschów. W 1405 roku powstała nad wjazdem do zamku górnego kaplica św. Jerzego i św. Katarzyny. Część badaczy uważa, że to interesujące dzieło sztuki gotyckiej fundowane przez Gotscha Schoffa powstało w latach wcześniejszych. Kaplica ta wyposażona była w nieistniejący już wykusz zdobiony herbami i maswerkowymi oknami z czerwonego piaskowca. Na koniec XV lub XVI wiek datuje się budowę przedzamcza- zamku dolnego.
Założenie to otoczone zostało fortyfikacjami z cylindryczną wieżą od północy oraz łupinową basztą w narożu północno wschodnim. Wzdłuż kurtyn wokół dziedzińca powstały zabudowania mieszkalne i gospodarcze, kuchnia została umieszczona od południowego wschodu. Na dziedzińcu staną w tym czasie kamienny pręgierz. W okresie renesansu mury obwodowe zostały zwieńczone attykami w formie kamiennych półkoli.
Od zachodu ulokowano podwórzec zabudowany stajniami zamkowymi. Skomunikowany był on z resztą założenia bramą w kurtynie zachodniej. Na północ od tego podwórca około 1560 roku powstała wielka basteja. Na wiek XVII przypada ufortyfikowanie zamku. W roku 1675 zamek został strawiony przez pożar i od tego czasu rozpoczął się proces stopniowej jego degradacji. Na opuszczenie zamku wpłynął obok pożaru inny czynnik- trudne położenie oraz brak dostępu do bieżącej wody. Woda gromadzona była na zamku w trzech skalnych cysternach.
Komentarze
Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.