Niewodniki

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi Niewodniki pojawia się już w XIII wieku. W 1407 r. książę Bolko IV podarował majątek braciom Henrykowi i Merbotowi von Haugwitz. Przez kolejne stulecia majątek często zmieniał właścicieli, wśród których byli m.in.: kanclerz księstwa opolsko-raciborskiego Jerzy Nawowa i dr filozofii Gustaw Mayet. W 1870 r. właścicielem Niewolnik został Julius Wichelhaus, i to dzięki jego staraniom w 1872 r. wybudowano pałac oraz założenie folwarczno-parkowe. Pozostały one w rękach jego rodziny do końca II wojny światowej. Po 1945 r. majątek upaństwowiono i oddany do dyspozycji PGR. W następnych latach pełnił funkcję ośrodka kolonijnego i domu kultury.udowany w 1870 roku dla rodziny Wichelhaus.

Opis

Założenie pałacowo-parkowo-folwarczne znajduje się w pn.-wsch. części Niewodnik. Człon rezydencjonalny, na terenie którego zbudowano pałac, jest otoczony parkiem a od pn. sąsiaduje z dziedzińcem folwarcznym.
Dwukondygnacyjny, podpiwniczony budynek pałacu jest murowany z kamienia i cegły. Wzniesiono go na planie prostokąta z niewielkimi ryzalitami po bokach i nakryto wysokim dachem mansardowym z lukarnami na osi. W centrum siedmioosiowej fasady znajduje się parterowy portyk, otwarty na zewnątrz trzema półkoliście zamkniętymi arkadami i zwieńczony tarasem z balustradą. Elewacja pd. jest również siedmioosiowa. Przy wschodniej elewacji dobudowano drewnianą, przeszkloną, rozległą werandę. Elewacje o bogatym wystroju architektonicznym artykułowane są horyzontalnie (kamienny cokół, gzymsy oddzielające kondygnacje i wieńczące, pasy, boniowania) oraz wertykalnie (pilastry, przyczółki, lukarny). Na osiach elewacji umieszczono prostokątne otwory okienne ujęte opaskami. Otwory okienne członu środkowego fasady, na parterze, w facjatach i lukarnach mają półkoliste zamknięcia.

Park

Park o powierzchni 4,55 ha.

Inne

Opis i historia pałacu pochodzi ze strony: https://zabytek.pl/pl/obiekty/niewodniki-palac
Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu,10.12.2015 r. Zamieścił na stronie :J erzy M. polskiezabytki.pl