Przysucha

Stan obecny

Po 2WŚ Przysucha prawa miejskie odzyskała – utraciła zaś Dembińskich .
Majątek rozparcelowano , przejęto rozszabrowany dwór .
W budynku mieściła się wiele lat biblioteka , pojawił się sąd , a od 1989r - Muzeum im. Oskara Kolberga.

Historia

Przysucha w XVIw była wsią szlachecką w rękach Morsztynów .
W XVIIIw stanowiąc własność Czermińskich herbu Wieniawa – zyskała przywileje miejskie jako Czermno .
Po śmierci Antoniego Czermińskiego – spadkobierczyni - jego żona Marianna Ewa z Krasickich wyszła za mąż za Jana Dembińskiego herbu Rawicz .
Dobra po nich odziedziczył syn – Franciszek i jego żona Urszula z Morsztynów .
Ich spadkobierczynią została jedna z córek – Amelia , która wyszła za mąż za Ludwika Dembińskiego .. ale herbu Nieczuja .
Oni to w parku wybudowali dwór .
W 1870r. Przysucha utraciła prawa miejskie .

Dwór zbudowany w 2 poł. XIX w. dla Juliusza Dembińskiego herbu Nieczuja. Rozbudowywany i zmodernizowany na pocz. XX w. i w latach 30. - Do 1945 roku w posiadaniu rodziny Dembińskich. W 1989 roku odrestaurowany na cele muzealne.

Opis

Dwór Demińskich był murowany , na planie prostokąta , parterowy – z piętrowym ryzalitem w fasadzie .
Późniejsze remonty i przebudowy dodały do niego piętrowe skrzydło Zach , oraz skrzydło Wsch .
Dach był kryty gontem .
W pobliżu dworu istniała kuchnia z piekarnią , obora , stajnia , wozownia , budynek administracji i dom ogrodnika .

Budynek od strony wschodniej i zachodniej posiada XX-wieczne dobudówki. W elewacji ogrodowej urządzono taras. We wnętrzach sklepienie kolebkowe oraz przyścienne filary. Murowana część budynku powiększona została o drewnianą dobudówkę i jedno piętro. Czterospadowy dach kryty jest gontem.

Park

Dwór otoczony parkiem, zaprojektowanym i urządzonym w 1900 roku przez Teodora Chrząńskiego.

Inne

Lamus, dawna kaplica dworska z pocz. XVIII w. Budynek administracji z pocz. XX w.

W Rejestrze Zabytków :

- zespół dworski, nr rej.: 873/A z 16.04.1962, 653/A z 14.01.1972
oraz 140/A z 15.03.1982 i z 31.07.1997:
- dwór
- lamus
- park