Krzynowłoga Wielka

Historia

Dwór został wybudowany w latach 1860 62 na zlecenie Eugeniusza Rykowskiego według projektu Adolfa Schimmelpfenniga. Nowy dwór został wybudowany z wykorzystaniem wcześniejszego stojącego tu dworu rodziny Klickich. Parterową, prostokątną budowlę o dwutraktowych wnętrzach podwyższono, wymieniono więźbę dachową oraz dostawiono piętrową część, zwróconą do wcześniejszego frontu szczytem. Do nowej części dostawiono dodatkowo trzykondygnacyjną wieżę z parterową przybudówką. Po śmierci inwestora wdowa po nim wyszła za mąż powtórnie za architekta dworu. W roku 1890 nastąpiła rozbudowa dworu o nowe skrzydło przez tego samego architekta, ówcześnie również gospodarza posiadłości. W roku 1890 majątek przechodzi na Stanisława Rykowskiego a w latach 30 tych XX wieku przechodzą już na własność Bronisława Rykowskiego. Ten ostatni inicjuje budowę od północnego- wschodu pomieszczeń na spiżarnię. Po zakończeniu II Wojny Światowej dwór został zdewastowany.

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie nieregularnym planie, w formie nieregularnej willi włoskiej z wieżą. Parterowy, podpiwniczony, z częścią piętrową oraz czterokondygnacyjną wieżą usytuowaną od północny. Mieszkalne poddasza przekryte dachami dwuspadowymi o szeroko wysuniętych poza lico elewacji okapach, połacie kryte blachą. Wejście główne umieszczono w otwartym portyku usytuowanym w narożniku między częścią parterową i piętrową. Dodatkowe wejście umieszczono w wieży i obudowany dwukolumnowym portykiem wieńczonym trójkątnym szczytem i daszkiem dwuspadowym. Wieża pierwotnie kryta była spłaszczonym daszkiem czterospadowym, w wyniku działań wojennych I Wojny Światowej uszkodzona i kryta od tej pory daszkiem dwuspadowym dachówkowym. Wystrój elewacji ograniczony do odcinkowych ceglanych łuków nadokiennych ze zwornikami., gzymsów kordonowych, ceglanych, półokrągłych łuków nad okiennych w partii wieży. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią w trakcie frontowym oraz salonem umieszczonym za nią w trakcie ogrodowym.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym ze szpalerami grabowymi oraz stawem od zachodu z XIX w.