Rudnica

Stan obecny

 Po 1945 r. kolejno w użytkowaniu Armii Czerwonej, Ośrodka Hodowli Zarodowej i Urzędu Gminy Stoszowice. Obecnie własność Agencji Nieruchomości Rolnych. Obiekt jest opuszczony i zdewastowany, w stanie ruiny. Zachowały się mury obwodowe oraz cylindryczna wieża. Obok park ze stawem; po1945 r. zdewastowany.
Od str. Płn i Wsch pałacu zachowały się w niezbyt dobrym stanie zabudowania folwarczne - w niewielkiej części wykorzystywane jako mieszkania .

Historia

Pałac wybudowany przez Balzera von Sterza jako renesansowa budowla około 1550 - 1560 roku. Balzer von Sterza kupił wieś Rudnicę od Sigmunda Keila w 1481 roku. Pierwszy dwór został wzniesiony na planie prostokąta (obecnie skrzydło wschodnie) wzbogacone o wieżę w południowo wschodnim narożniku. Trzykondygnacyjny budynek pełnił w całości funkcję mieszkalną, natomiast w przyziemiu znajdowały się pomieszczenia o charakterze administracyjno gospodarczym. O charakterze dworskim świadczą zachowane detale skrzydła wschodniego - sklepienie krzyżowe w pomieszczeniach przyziemia oraz sklepienia lunetowe na pietrze. Dworowi nadano cechy obronne, otaczając go fosą zasilaną wodą z położonego w bezpośrednim sąsiedztwie stawu. Można sądzić, że rozbudowę poprowadził już po 1573r. nowy właściciel - Georg von Nimptsch und Diesdorf. Dekoracje sgraffitowe rudnickiego pałacu należą do najcenniejszych pozostałości tego obiektu. Są to jedne z najwcześniejszych na Śląsku dekoracji figuralnych z jedynym znanym motywem groteski. No i są całkowicie oryginalne, nietknięte ręką konserwatora. Po wzniesieniu skrzydła północnego powstała bryła dwuskrzydłowa. W rękach Georga von Nimptsch und Diesdorf dobra rudnickie były w latach 1573 - 1577. W 1577 roku wieś zakupił Fabian von Reichenbach. W jego rękach Rudnica była do 1589 roku. Kolejny etap rozbudowy obiektu o trzecie skrzydło przypada na lata 80 - 90 XVI wieku. Po dobudowaniu trzeciego skrzydła powstała pałacowa bryła na rzucie podkowy w półotwartym dziedzińcem. Skrzydło to posiada cechy wspólne z północnym, jednak dekoracji sgraffitowej już nie kontynuowano. Ponad 100 lat później nastąpiło kolejne przekształcenie obiektu (faza II - okres baroku) dokonane w 1715 roku lub w 1718. przez ówczesnego właściciela Christiana Moriz von Hugwitz. W tym czasie pałac uzyskał zwartą formę czworoboku poprzez dobudowę czwartego, południowego skrzydła, którym zamknięto niewielki dziedziniec wewnętrzny z krużgankiem , W ramach przebudowy pałac uzyskał bogatą szatę barokową, a funkcja fasady została przeniesiona na elewacje północną. Pałac w dalszym ciągu otoczony był fosą. W 2. połowie XIX wieku nastąpiła III faza przebudowy przypadająca na okres klasycyzmu. Rezydencja została przebudowana przez ówczesnych właścicieli von Sternbergów. W 1845 roku właścicielem dóbr był Konrad von Sternberg. Zasypano wówczas anachroniczną już fosę, otoczenie natomiast zostało ukształtowane na park w stylu angielskim. W tym czasie została też podwyższona wieża w formach neogotyckich otrzymując zwieńczenie złożone z drobnych form machikułowych i krenelażu oraz niewielkie kluczowe strzelnice. W takich formach pałac dotrwał do końca II wojny

Opis

Budynek zbudowany na planie prostokąta z cylindryczną wieżą w narożniku. Zachowały się renesansowe sklepienia i obramienia okienne.

Park

Park 5 ha. - zaniedbany ...