Szyba

Stan obecny

Mieści się tam Muzeum Instrumentów Muzycznych, Towarzystwo Humanistyczne, Wydawnictwo Ryzalit i redakcja czasopisma Merkuriusz Regionalny.
Odbywają się Ogólnopolskie Plenery Malarskie i Fotograficzne.
Wystawy czasowe organizowane są z okazji Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków i Europejskich Dni Dziedzictwa.

Historia

Dwór z 1797 roku.

Pierwsze wzmianki o wsi Szyba datuje się na rok 1220, a dotyczyły one nadania parafii w Solnikach dziesięciny przypadającej na Szybę. Następne informacje znane są z 1676 roku - majątek ten zakupuje Johann von Roeber. Szyba wielokrotnie jeszcze zmieniała właściciela, aż w roku 1795 przeszła na własność Marii Sophii von Braun z domu Lehwald. W ciągu dwóch lat zostaje zbudowany dwór o charakterze rezydencjonalnym.
W portalu wejściowym (ozdobne wejście do budynku bogato zdobione rzeźbami), który zachował się do dziś widnieje rok ukończenia budowy: MDCCXCVII (1797).
Od roku 1910 właścicielami dworu byli Siecierscy, najpierw Paul, a potem Angelike - wdowa po Paulu.
Po II wojnie światowej dwór przeszedł na własność państwa polskiego. Mieścił się w nim Urząd Gromadzkiej Rady Narodowej, potem były mieszkania, a gdy zaczęły walić się stropy został opuszczony. W roku 1987 dwór zmienia właściciela, którym staje się rodzina Jachimowiczów z Nowej Soli. Odkupiony dwór jest w stanie ruiny: zawalone stropy na parterze, naruszone stropy na poddaszu, brak stolarki okiennej, brak podłóg, pieców. Zachowały się jedynie zabiegowe, dębowe schody na górę, ceglane schody do piwnic, podłoga w sali muzealnej i portal wejściowy z uszkodzonymi drzwiami.

W czasie gruntownego remontu odkryto otwory okienne niesymetryczne do istniejących i niezwiązane z istniejącymi poziomami, otwory drzwiowe, w piwnicy filar konstrukcyjnie niezwiązany z obecnym kształtem piwnicy, na szczytach okrągłe okna zamurowane od zewnątrz. Na podwórku jednego z okolicznych gospodarstw odnaleziono oryginalną kutą balustradę pochodzącą z XIX wieku. Została ona zamontowana przy wachlarzowych schodach wiodących do dworu.

Opis

Budynek późnobarokowy, parterowy, przekryty dachem mansardowym, z facjatą od frontu.
Zbudowany na planie prostokąta.

tekst: Bazyli Komis 2012