Malina

Stan obecny

Podczas 2WŚ obiekt służył za niemiecki szpital .
Po nacjonalizacji Państwo Polskie zorganizowało w nim na krótko szkołę – a następnie Państwowy Dom Dziecka , który działał do przełomu lat 80/90 .
Po likwidacji Domu Dziecka nastąpił okres niszczenia i degradacji budynku .
Na pocz. XXIw pałac zakupiony został przez Spółkę prywatną , która w 2016r. Rozpoczęła gruntowny remont obiektu i rekultywację parku ze stawem .
W 2017r oddano do użytku pałac – jako ośrodek konferencyjno – hotelowy rozszerzony w najbliższym czasie o SPA .

Historia

Wieś i folwark należały w XVw do Kucieńskich .
W XVIIIw majątek posiadali Wittanowie herbu Kolumna .
W 1787r Wittanowie sprzedali majątek Czajkowskiemu herbu Jastrzębiec .
Czajkowscy na przełomie XVIII/XIXw w założeniu parkowym w Malinie wybudowali dwór parterowy , murowany .
W 1861r zadłużony majątek kupił na licytacji Aleksander Lentzki , następnie odkupił Władysław Malcz , po nim – Wilhelm Rutsch .
W 1883r kupuje majątek Naftal Majzner – właściciel okolicznych cukrowni .
On to w miejscu dworu wybudował w stylu francuskiego renesansu pałac w obecnym kształcie : „Piętrowy, podpiwniczony, na planie wydłużonego prostokąta. Front dziesięcioosiowy w korpusie głównym, w części frontowej znajduje się czworoboczna dwupiętrowa wieża. Z prawej strony niższe i węższe skrzydło wraz z okrągłą wieżyczką. Na froncie znajduje się trójarkadowy portyk podtrzymujący taras. Od tyłu otwarty taras „ .
Od 1903r. Właścicielem pałacu był Ludomir Skotnicki – do 1945r.

Opis

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na wydłużonym planie, piętrowy, podpiwniczony, o poddaszu przekrytym dachem czterospadowym nad korpusem głównym, dwuspadowym nad skrzydłem bocznym. Połacie dachowe pobite blachą. Czworoboczna, try kondygnacyjna wieża umieszczona centralnie na elewacji frontowej została przekryta czworobocznym, blaszanym hełmem. Elewacja frontowa korpusu głównego 10 osiowa z 4 osiowym, trój arkadowym, parterowym portykiem umieszczonym centralnie. Portyk podtrzymuje taras z tralkową balustradą umieszczony na wysokości piętra. Portyk zyskał artykulację pilastrami toskańskimi oraz dekorowany wydatnymi zwornikami w zwieńczeniach arkad. Okna piętra dekorowane naczółkami odcinkowymi oraz podokiennikami, partii parteru zaś prostymi opaskami oraz parapetami wspartymi na kostkowych konsolkach. Całość elewacji o pionowym podziale lizenowym i poziomym podziale gzymsowym. Na elewacji ogrodowej umieszczono otwarty taras. Do korpusu głównego dostawiono węższe skrzydło boczne wyposażone w okrągłą trzy kondygnacyjną wieżyczkę o stożkowym, spłaszczonym hełmie. Układ wnętrz został przekształcony po wojnie. Całość skomponowana w duchu renesansu francuskiego.

Park

Pozostałości po parku.