Ujazdów

Stan obecny

Obecnie dworek znajduje się w rękach prywatnych, nowy właściciel rozpoczął jego restaurację.

Historia

Dwór z 2 poł. XIX w.
O pierwszych właścicielach Ujazdowa najstarsze informacje pochodzą z końca XVIII wieku. Byli nim Suchodolscy, a później Raczyńscy. Wyceniane w 1822 roku dobra warte były 8.500 czerwonych złotych. W 1835r. Majątek wykupili Góreccy. W 1860 r. Ujazdów nabył Benedykt Bentkowski. Odziedziczony później przez jego córkę staje się własnością Gorzkowskich. W 1927 roku kolejna żeńska spadkobierczyni sprawia, że Ujazdów łączy się z nowym nazwiskiem Sierakowskich. 23 października 1944 r. dobra przejęło państwo, w dworze umieszczono szkołę.

Zespół dworski usytuowany jest nad Wieprzem. Spośród jednak kilku dworów leżących na zamojszczyźnie nad tą rzeką, ujazdowski posiada najatrakcyjniejsze położenie. W najwyższym miejscu zespół wznosi się 40 metrów ponad lustrem rzeki. Sprawia to, iż duży masyw drzew, z biegnącym między nim dworem widoczny jest z odległości wielu kilometrów. I odwrotnie, z okien wieży roztacza się panorama na leżące w sąsiedztwie wsie. Park posiadał urokliwą sadzawkę z kompleksem ogrodowym.

Rezydencja ujazdowska wzniesiona została w 1880 r. (data w tympanonie) przez Władysława Cyriaka Gorzkowskiego (inicjał w kruszcu). Jest to właściwie eklektyczny pałacyk o nieregulowanej malowniczej bryle i neorenesansowym wystroju, wzorowany na modnej w tamtym okresie formie wiejskiej willi włoskiej. Po wojnie mimo znacznej dewastacji zachowało się do lat 90-tych XX w. sporo sztukatorskich dekoracji we wnętrzach.

W roku 1992 pałacyk nabył Pan Jan Kondrat (pochodzący z miejscowości Radecznica), który okazał się dobrym gospodarzem nabytych posiadłości. Przywrócił on dawny urok pałacowi z zewnątrz jak i wewnątrz.

Przerzedzony został także parkowy drzewostan. Mimo to prezentuje się bardzo okazale. Spośród około tysiąca drzew, połowa to lipy. Bardzo dużo jest też grabów oraz klonów, a także po kilkadziesiąt robinii, kasztanowców, jesionów i wiązów. Pozostały aleje i szpalery, ślad po gazonie.

tekst: Mariusz Dolhan 2011

Park

Park z XIX w.

Inne

Oficyna.