Sielec

Stan obecny

Stan dworu jest bardzo dobry, mieści się w nim Szkoła Podstawowa w Sielcu

Historia

Pierwsze wzmianki o wsi Sielec pochodzą z 1414r. W XV wieku miejscowość należała do szlacheckiej rodziny Smoków herbu Ślepowron, którzy wybudowali tu niewielki zameczek. Kolejni właściciele tych ziem- Uhrowięccy pod koniec XVI w. wznieśli warowny zamek w stylu późnego renesansu. Składał się z reprezentacyjnej części mieszkalnej, z przedzamcza, otoczony był fosami i murami obronnymi. Zamek założony był na planie nieregularnego czworoboku z bastejami na wszystkich narożach. Kolejnymi właścicielami majątku byli Daniłowicze herbu Sas, którzy dokonali modernizacji zamku. Jego dzierżawcą w drugiej połowie XVII w. był stolnik chełmski Tomasz Borsza Drzewiecki. Za jego czasów doszło do przypadkowego wybuchu prochów strzeleckich zgromadzonych w podziemiach zamku. Warownia została zniszczona a jej pozostałości były rozbierane przez następne stulecia.

W 1690r. Sielec przeszedł na własność rodziny Rzewuskich. W XVIII w. jego właścicielem był Wacław Rzewuski – hetman polny koronny, kasztelan krakowski a także znany poeta i dramaturg. Spędził tu ostatnie lata swojego życia po powrocie z sześcioletniego zesłania do Koługi. Pisał rozprawy i dramaty historyczne.

W drugiej połowie XIX w. Rzewuscy w obrębie dawnych fortalicji wybudowali klasycystyczny dworek. Zgromadzili w nim bardzo bogatą i wartościową bibliotekę. Rezydencja miała asymetryczną budowę z parterowym korpusem i kolumnowym gankiem. Interesującego charakteru nadawał jej ryzalit boczny piętrowy z niewielkim balkonem od strony frontowej. Podczas I wojny światowej wycofujący się Kozacy podpalili dwór i chociaż odbudowano go w 1918 r., to nie odzyskał pierwotnej okazałości. Kolejnym zniszczeniom uległ w czasie II wojny światowej – został obrabowany i zdewastowany. Obecnie pałac służy mieszkańcom, jest pięknie odremontowany i mieści się w nim szkoła podstawowa.

Wokół pałacu w 1876r. założono park dworski. W skład drzewostanu parku wchodzi blisko 250 drzew z 11 gatunków. Przeważają lipy drobnolistne, jesiony wyniosłe, kasztanowce białe, klony pospolite i graby. Do dworku prowadzi piękna aleja ze starych jesionów. Najwspanialsze okazy drzew to dwa jesiony wyniosłe o obwodach ok. 400 cm i klon pospolity, którego obwód wynosi ok. 350 cm. Przed dworem zachował się stary klomb a współcześni opiekunowie zespołu dworsko-parkowego posadzili w jego bliskości ozdobne krzewy i inne rośliny.

Przy bramie wjazdowej na terenie parku stoi XVIII-wieczna kamienna figura Najświętszej Maryi Panny Assunty. Figura ustawiona jest na wysokiej kolumnie i cokole murowanym z cegły i otynkowanym.
Tekst pochodzi ze strony: /http://www.roztocze-bug.pl/warto-zobaczyc/20/zespol_dworsko_parkowy_w_sielcu.html/

Park

Park krajobrazowy z XIX w.

Inne

Brama wjazdowa, figura NPM.