Słabuszewice

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z XIX w.
Słabuszewice to wieś nad rzeką Opatówką, leżąca w odległości 13 km na płd.-wschód od Opatowa. W 1508 r. wieś "Słabuszowice" odnotowano w regestach poborowych. Zbigniew z S. płacił wówczas 2 grzywny, 2 grosze i 2 obole poboru. W 1578 r. "Sławoszewice" należały do Andrzeja Jakubowskiego, a później jeszcze do wielu właścicieli. W 1827 r. było tu 21 domów i 196 mieszkańców. Na skutek reformy uwłaszczeniowej niektóre wsie majątku rozparcelowano pomiędzy osadników, w samych Słabuszewicach 162 morgi na 25 gospodarstw, Międzygórze 23 osady i 241 mórg, Wesołówka 10 osad i 62 morgi. W 1885 r. S. dzieliły się na wieś i dobra, leżały w pow. sandomierskim, gminie Lipnik i parafii Malice. We wsi było 26 domów z 241 mieszkańcami, młyn wodny oraz bogate pokłady kamienia wapiennego i budowlanego. W skład majątku o pow. 1526 mórg (w tym sam folwark S. 470 mórg) wchodziło także Międzygórze, Rogal i Żurawniki. Na ogólny obszar składały się 853 morgi ziemi uprawnej, 90 mórg łąk, 186 mórg pastwisk, 239 mórg lasu, 68 mórg zarośli i 26 mórg wody. Część wiejska (włościańska) miała ponadto 173 morgi ziemi.
Za czasów Franciszka Dutreppi w skład dóbr wchodziły Międzygórz, Rogal i Żurawniki. Dzierżawcą był Aleksander Konarski. Na przeł. XIX i XX w. dobra przeszły w ręce Cichowskich, herbu Wąż.
W 1930 r. Słabuszewice (353 ha) wraz z Międzygórzem (270 ha) należały do Romana Mariana Cichowskiego (1880-1943), ożenionego z Katarzyną Stępień (1888-1971). Ich córka Helena (1910-1999) wyszła za Jana Jordana-Rozwadowskiego h. Trąby (1910-1990). Była ostatnią właścicielką majątku. Mieli z Janem syna Romana Tomisława (1938-1970), ożenionego (w 1960) z Chantal Marie Leger (1938-1970). Po wojnie dwór przebudowano na szkołę i funkcję tę budynek pełnił do 2007 r., następnie został opuszczony ze względu na zły stan techniczny. W ostatnich latach budynek został wyremontowany.
Źródła:
Wieści Lipnickie, Czasopismo Samorządu Gminy Lipnik, nr 2, listopad 2010, art. Stanisława Mazura "Wieści ze Słabuszewic";
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczno-Geograficzny P.A.N.;
Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
13693 @ WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000 /1929 - 1939/
- plik mapy: P45-S33-H_STODOLY.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór późnoklasycystyczny. Budynek parterowy, nakryty czterospadowym dachem, fasadą skierowany na wschód, pośrodku której ryzalit poprzedzony czterokolumnowym portykiem, dźwigającym belkowanie i trójkątny fronton. Po bokach frontonu w dachu znajdują się lukarny doświetlające poddasze.
Układ przestrzenny zespołu zniekształcony, m.in. poprzez wyburzenie większości zabudowań gospodarczych.

Park

Park dworski z XIX w. o pow. 1,49 ha, zachowany w przedwojennych granicach.

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011