Skorczów

Stan obecny

Stan własności nieznany, częściowo K.K.

Historia

Dwór z XIX w.
Skorczów (dawniej Skórczów) to wieś leżąca przy DK nr 778, w odległości 5 km na zachód od Kazimierzy Wielkiej. W poł. XV w. wieś należała do Stanisława Ligęzy h. Półkozic; było tu 8 łanów kmiecych i 3 karczmy z rolą. Dziesięciny (konopną i snopową) składano prebendzie krakowskiej. W 1490 r. wieś miała 6 łanów, a w 1581 r. 6 łanów kmiecych, 3 łany puste, 3 zagrodników z rolą, 4 komorników bez bydła i karczmę. XVII-wieczni właściciele wsi byli arianami i w 1616 r. wybudowali obok dworu kaplicę na potrzeby zboru. (Zbór – społeczność religijna). W 1827 r. we wsi było 30 domów i 203 mieszkańców. Pod koniec XIX w. Skórczów - wieś nad Łaszówką, dopływem Nidzicy - leżała w pow. pińczowskim, gminie Boszczynek i parafii Kazimierza Wielka. W 1884 r. folwark obejmował 507 mórg, w tym 411 m. ziemi uprawnej, 48 mórg łąk, 3 m. pastwisk, 16 m. lasu i 29 m. nieużytków. Na terenie folwarku było 5 budynków murowanych i 11 drewnianych. Na polach obowiązywał płodozmian 18-polowy. We wsi S. były też 34 gospodarstwa osadnicze, do których należało 113 mórg ziemi.
W 1930 r. wieś leżała w pow. pińczowskim, a właścicielem gospodarstwa o pow. 122 ha był Juliusz Śląski. Jego brat Kazimierz trzymał pobliski Boszczynek z 462 ha gruntów. Po 2. wojnie światowej dobra Śląskich zostały znacjonalizowane. Nie zachował się dwór, a w latach 70./80. XX w. we wschodniej części zespołu dworskiego wybudowano kościół.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczno-Geograficzny P.A.N.;
Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
11802178 @ WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000 /1929 - 1939/
P47-S31-G_1936_LoC_G6520_s25_.P6.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Na chwilę obecną nie posiadamy zdjęć ani informacji dot. architektury dworu. Niestety nieznana jest jego dokładna lokalizacja, ze względu na niedokładność rosyjskich map. Niezbędne dalsze badania terenowe.
Układ przestrzenny jest całkowicie zniekształcony. Wraz z dworem wyburzono zabudowania gospodarcze wznoszące się w południowej części zespołu.

Park

Pozostałości parku dworskiego z przeł. XIX/XX w. o pow. 0,85 ha. Przed 1945 r. park zajmował zachodnią część zespołu dworskiego.

Inne

Kaplica p.w. Bożego Narodzenia z 1616 r.
Kościoł, mur., lata 1974-83

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011