Grodziec

Stan obecny

Po ostatniej wojnie pałac był używany przez PGR jako hotel robotniczy, potem mieszkania prywatne, następnie został przekazany m.in. kopalni KONRAD, Państwowemu Domowi Dziecka, Związkowi Esperantystów. Wroku 1990 obiekt kupił za 445,9 mln starych złotych Stefan Onyszkiewicz z Wielkiej Brytani. Właściciel "zabezpieczył" detale kamieniarskie z pałacu - w swojej rezydencji ... Od tego czasu prowadzono w pałacu niewielkie prace remontowe. Wystawiony do sprzedaży i w połowie 1996r. jego cena wynosiła 750 000 zł. Sprzedany w 2001r. Można podejrzewać że jest remontowany ... Niestety obiekt ten nie jest udostępniony do zwiedzania.

Historia

Budowę nowego pałacu rozpoczął w 1718r Johanes Wolfgang, hr. von Frankenberg, a zakończył dziewięć lat później jego syn Otto Vernantius (Ferdinant) który popadłszy w kłopoty finansowe wyjechał do Wiednia, a wierzytelności pozostawił miejscowemu urzędowi.
Pałac zbudowany w latach 1718-1727, jak chcą niektórzy badacze według projektu Johanna Blasiusa Peintnera, znajduje się w dużym parku poniżej wzgórza zamkowego. Jego architektura nawiązuje do ówczesnych wzorów czeskich i austriackich i należy do najlepszych przykładów architektury rezydencjonalnej na Śląsku. W roku 1813 w pałacu miał swoją kwaterę francuski marszałek August Fredric Louis Viesse de Marmont.

Opis

Pałac na planie prostokątnej podkowy, otwarty na duży (25 ha), zaniedbany teraz park). Niegdyś od strony parku pałac był zamknięty murem kurtynowym, który tworzył niewielki dziedziniec. Teraz prowadzi tu rampa wjazdowa. Mur ten zlikwidowano podczas prac budowlanych, prowadzonych w pałacu w latach 1810-1815.
Dwu- i trójkondygnacyjny, podpiwniczony, zbudowany z kamienia łamanego i cegły, mieszczący w sobie około 60 pokoi, jest nakryty dachami mansardowymi z lukarnami.
Od strony ogrodowej, dokąd prowadzi XVIII-wieczna aleja lipowa, fasada jest trzynastoosiowa, dwukondygnacyjna, a płytki ryzalit tworzy pięć osi środkowych, podwyższonych o mezzanino. Wejście przez portal balkonowy o ażurowej balustradzie, flankowany dwiema kolumnami. W dachu, na osi, znajduje się okrągła wieżyczka z zegarem. Nakryta jest cebulastym hełmem z chorągiewką noszącą datę 1727.
Fasada frontowa głównego korpusu pałacu jest dziewięcioosiowa. W niej umieszczono ryzalit o zaokrąglonych narożach, podwyższony i mocno wysunięty przed lico budynku. Tu znajduje się bogaty portal balkonowy wsparty na czterech kolumnach zewnętrznych i dwóch przy ścianie gdzie są umieszczone także dwa pilastry. Balustrada balkonu jest ażurowa, zamurowana w środkowej partii. Do korpusu głównego są dostawione dwa skrzydła, których wewnętrzne elewacje są ośmioosiowe, dwukondygnacyjne, a frontowe trójosiowe, trójkondygnacyjne. Między bocznymi skrzydłami a ryzalitem znajdowały się kiedyś przeszklone werandy.
Elewacja zachodnia i wschodnia są dwunastoosiowe z zaokrąglonymi trójosiowymi ryzalitami od południa. Podziałami pilastrowymi zostały ozdobione jedynie elewacje ryzalitu, zarówno od strony frontowej, jak i ogrodowej.
W ryzalicie umieszczono przelotową, wspartą na czterech kolumnach sień przejazdową, nad którą znajduje się reprezentacyjna sala o wysokości 1,5 kondygnacji. Nakrywa ją sklepienie lustrzane z dekoracją stiukową i plafonem o tematyce mitologicznej. Przedstawia ono Eneasza przed olimpijskimi bogami, m.in. Zeusem, Herą, Bachusem, Neptunem, Dianą. W sali tej zachowały się dwa kominki ze sztucznego marmuru.

Na piętro prowadzi kamienna klatka schodowa z ażurową balustradą. W wielu pomieszczeniach znajdują się kaflowe piece, podłogi o geometrycznych wzorach, stiukowe dekoracje sufitów, najczęściej z fasetami. Wiele sal jest sklepionych kolebkowo. Między pokojami są umieszczone kamienne portale. W skrzydłach bocznych amfiladowy układ pomieszczeń.
W pałacu znajdowała się sala poświęcona zamkowi Grodziec z licznymi przedstawieniami zamku na malowidłach ściennych. W jednej z sal znajdowały się freski ukazujące zamek Książ, które wykonano w czasie, gdy właścicielem pałacu był Hans Henrich VI, hr. von Hochberg. 21 lipca roku 1733w zachodnim skrzydle, za zgodą biskupa, otwarto kaplicę pałacową, która funkcjonowała do 1802 roku. Środkową część tego pomieszczenia nakrywa sklepienie klasztorne, a przy północnej ścianie stoi biały piec kaflowy, z ornamentem roślinno-geometrycznym. W roku 1901 pałac otrzymał oświetlenie elektryczne i telefoniczne połączenie z zarządem dóbr.

Park

Na początku naszego stulecia Willibald von Dirksen urządził w pobliżu pałacu park angielski, w którym zostały umieszczone przedmioty z Pompejów, m.in. wazy i grobowce, po których dzisiaj śladów już nie ma. Wzdłuż drogi dojazdowej prowadzącej przez park walają się kamienne słupki niegdyś ją wytyczające . Do rezydencji prowadzi od strony Bolesławca piękna aleja lipowa założona około 1740r.

Inne

Zespół folwarczny liczący 13 budynków !!! nr rej.: 140/A/02/1-18 z 31.10.2002
Aleja lipowa, nr rej.: 694/L z 25.06.1986

Opisy na podstawie książki Romualda Mariusza Łuczyńskiego - \\\\\\\"Zamki i pałace Dolnego Śląska\\\\\\\"