Dobrogościce

Stan obecny

Pozostałości.

Historia

Dwór z 1 poł. XIX w.
Po raz pierwszy Dobrogościce pojawiają się w źródłach w 1283 r., były wówczas prawdopodobnie własnością biskupstwa włocławskiego. Z 1415 r. posiadamy informacje o bliżej niezidentyfikowanym Janie z Dobrogościc. U schyłku XVI w. we wsi Dobrogościce udziały posiadali: Jan Dobrogoski h. Grabie, Ł. Dobrogoski, J. Chmielewski, A. Janowski, W. Rzeszotarski oraz J. Witkowski. W tym czasie wieś leżała w powiecie bydgoskim i należała do parafii w Pęchowie. W XVII w. wzmiankowani są m.in. Andrzej Witosławski, Wacław Rzęczkowski i Jan Dobrogojski. W XVIII w. wieś należała do Zawadzkiego - chorążego pomorskiego, a później do Wincentego Kosmowskiego h. Kościesza, który był zwolennikiem Stanisława Augusta Poniatowskiego. W XVIII w. pomiędzy parafią w Lisewie Kościelnym a parafią w Tucznie toczył się spór o przynależność Dobrogościc. Miejscowość ta w owym czasie najczęściej występuje w księgach metrykalnych parafii Lisewskiej. Brak niestety informacji o dalszych właścicielach i budowniczych dworu. W 1926 r. właścicielem majątku był Alfred Hempel. Majątek był w wysokiej kulturze rolnej, posiadał własny wiatrak wytwarzający prąd. Od nazwiska dziedzica w czasie 2. wojny światowej wieś przezwano Hempelhof. Nie "Tempelhof" jak podaje niemieckojęzyczna wersja Wikipedii. Dziedzic opuszczając majątek dnia 20 stycznia 1945 r. pozwolił mieszkańcom zabrać sprzęty z dworu i gospodarstwa "jeżeli w ciągu trzech dni nie wróci". Nie wrócił, a majątek został podzielony pomiędzy rolników sprowadzonych tu spod Opoczna. W ciągu kilku lat całkowicie rozebrali oni zabudowania folwarczne, zaś dwór przeznaczony został na mieszkania. Wraz z niewielkim parkiem wielokrotnie zmieniał właścicieli. M.in. posiadaczem "resztówki" był ś.p. Tadeusz Szwedek, dzięki któremu posiadamy publikowane zdjęcia archiwalne. Dwór był w dość dobrym stanie technicznym do pożaru, który miał miejsce na pocz. lat 90. XX w. Właściciele nie dali już rady odbudować budynku a jego pozostałości w obecnej chwili stanowią jedynie piwnice z niewielkim fragmentem przyziemia. Obok dworu przez wiele lat wznosiła się oficyna, w której mieściła się świetlica wiejska. Obecnie i ten budynek nie istnieje; zawalił się w latach 2013-15.
Opracowanie własne na podst. dostępnych źródeł i nadań terenowych.
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór klasycystyczny. Był to budynek parterowy, wzniesiony na planie prostokąta, podpiwniczony, nakryty dwuspadowym dachem, z ryzalitami w obu dłuższych elewacjach zwieńczonymi trójkątnymi wystawkami. Od strony wschodniej znajdowało się wejście, do którego prowadziły schody, poprzedzone obszernym brukowanym podjazdem. Obecnie gruzowisko pozostałe z dworu jest całkowicie nieczytelne.

Park

Park z 1. poł. XIX w. z którego pozostało kilka drzew w jego południowej części. Reszta została wykarczowana i zaorana jako pole uprawne, w tym dawny dziedziniec z podjazdem. W płn. - zach. części założenia wyraźne relikty stawu wyłożonego kamieniami polnymi. Park nie był duży, zajmował ok. 0,8 ha na działce ewid. nr ...69/1 o pow. 1,5364 ha (Geoportal, 13.05.2018 r.).

Inne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011