Dąbrówka Słupska

Stan obecny

Mieszkania prywatne.

Historia

Dwór (nr 4) z ok. poł. XIX w., przebudowany.
Historię wsi znamy od około poł. XVI w., kiedy to jej właścicielem był Andrzej Grodzieński. Następnie dobra stały się własnością Smoguleckich, a od 1636 r. Czeszewskich. Wśród właścicieli całej lub części wsi wymieniani także są Orzelscy, Wałdowscy, i w 1688 r. Piotr z Bnina Opaleński, wojewoda brzesko-kujawski. W poł. XVIII w. wieś należała do rodziny Stawiskich. W 1761 r. właścicielem był syn Ewy Wałdowskiej i Wojciecha Bobolewskiego - Stanisław Bobolecki. Ten sprzedał swoje części wsi Józefowi Czapskiemu. Kolejnym właścicielem był Tomasz Wróblewski, sędzia nakielski. W XIX w. dobra te przeszły prawdopodobnie pod zarząd niemiecki. W 2. poł XIX w. należały do Izabeli Sadowskiej, a w 1867 r. poszły na tzw. \\\"sprzedaż konieczną\\\", czyli przymusową licytację. W 1879 r. nabył je na subhaście, wraz ze Słupami i Wrzosami Kazimierz Czapski. Na skutek parcelacji, na początku XX w. we wsi powstało kilka znacznych majątków ziemskich. Największe należały do Kietzmanna i Kunkela, a mniejsze do: Roberta Mayera (87 ha), Juliana Rosentretera (84 ha), Gustawa Sommerfelda (55 ha) i Erika Wollschlaegera (55 ha). W Dąbrówce była także szkoła, karczma i sklep z artykułami kolonialnymi F. Jabłońskiego oraz kowal H. Wenzel. Przed II wojną światową w najbogatszych majątkach był wodociąg, a w budynkach łazienki. Wszystkie domy - dworki oprócz posiadłości Sommerfelda zachowały się do czasów obecnych i zamieszkałe są przez osoby prywatne.

Źródła: Teki Dworzaczka.
Księga Adresowa Gospodarstw Rolnych Woj. Poznańskiego 1926
Serdeczne podziękowania dla sołtysa Dąbrówki oraz jego ojca - pana Jankowskiego (rocznik 1922) za bezcenne informacje.
Prawa do tekstów zastrzeżone (M.K.)

Opis

Na zdjęciu głównym przebudowany dwór Kietzmanna. Jest to budynek parterowy nakryty dachem dwuspadowym krytym eternitem. Na skutek remontów całkowicie pozbawiony cech stylowych.
Przy głównej ulicy Dąbrówki Słupskiej znajdują się do dzisiaj zabudowania mieszkalne i gospodarcze po majątkach Oskara Kunkela (dom nr 16), Juliana Rosentretera (nr 13), Eryka Wolszlegera (nr 7) i dawny dworek Roberta Mayera (nr 9). Budynek ten jako jedyny posiada skromne cechy stylowe: piętrowy ryzalit ujęty lizenami przechodzącymi w sterczyny i zwieńczony niewielkim trójkątnym przyczółkiem.
Na zdjęciu satelitarnym wskazana lokalizacja największego dawnego majątku - Kietzmanna.

Park

Pozostałości parku z XIX w. znajdujące się przy dawnym majątku Kietzmanna. Od strony drogi fragment oryginalnego muru otaczającego park.

Inne

We wsi liczne zabytkowe zabudowania gospodarcze, z końca XIX i początku XX w.
Oryginalne ziemianki, wykorzystywane do czasów obecnych, z pocz. XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011