Inowrocław - Rąbinek

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z 2 poł. XIX w.
Wieś była wzmiankowana w 1846 r. w Opisaniu Historyczno-Statystycznym Wielkiego Księstwa Poznańskiego i wymieniana w grupie osad związanym z Grodztwem Inowrocław. W 2. połowie XIX w. właścicielem majątku był twórca inowrocławskich Solanek, Zygmunt Wilkoński, który spędził tu ostatnie 8 lat życia (zm. w 1880 r.). Dla niego to wzniesiony został w 2 poł. XIX w. obecny dwór. Prowadzi stąd droga wprost do uzdrowiska, którą Dr. Wilkoński spacerował aby doglądać prace związane z jego budową. W tym czasie folwark liczył 3 domy i ok. 35 mieszkańców. W pół roku po jego śmierci spadkobiercy sprzedali majątek Hugonowi Schroederowi. Od 1907 r. majątek należał do miasta Inowrocławia i był kolejno dzierżawiony. Przed I wojną światową dzierżawcą majątku o pow. niecałych 48 ha był Benhard Schwersenz, właściciel cegielni, przedsiębiorca, jeden z najbogatszych mieszkańców miasta. Po I wojnie majątek należał do Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Poznaniu, a dzierżawcą był Witold Chrzanowski. Przynosił wówczas dochód gruntowy w wysokości 339 talarów. Wieś w latach 1908?1919 i 1939-1945 nazywała się Romburg. Po wojnie dwór jakimś cudem uszedł uwagi konserwatora zabytków. Utworzono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, zlikwidowane ustawowo w latach 90-tych XX w. Obecnie dwór wraz z pozostałościami parku i folwarku stanowi własność prywatną.

Źródła: Kronika Bydgoska, Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy
Księga Adresowa Gospodarstw Rolnych Woj. Poznańskiego, 1926
Prawa do tekstu zastrzeżone!

Opis

Dwór wzniesiony na planie prostokąta, murowany z cegieł i otynkowany. W dłuższej osi północ-południe. Część środkowa niższa, przylegają do niej dwa skrzydła zryzalitowane nieznacznie w obu elewacjach, nakryte dachami dwuspadowymi w osiach wschód-zachód. Obecnie w remoncie.

Park

Park krajobrazowy z 2 poł. XIX w. o pow. około 1 ha. Największe zgrupowanie starodrzewu znajduje się za dworem, a przed jego fasadą rozciąga się trawnik obsadzony iglakami, z okazami kilku starych drzew. Dzięki staraniom obecnych właścicieli założenie jest czyste i zadbane.

Inne

Zabudowania gospodarcze z XIX i XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011