Białożewin

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z 1 połowy XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z bulli papieża Innocentego II z 1136 r., kiedy to wymieniana była jako Balovesici z 26 osadnikami. Wchodziła w skład klucza dóbr należących do arcybiskupa gnieźnieńskiego, Jakuba ze Żnina z rodu Pałuków. W latach 1329-1332 została zniszczona przez Krzyżaków, następnie odbudowana przez arcybiskupa Janisława. W latach 1901-1919 wieś nosiła niemiecką nazwę Bialoschewin, a czasie II wojny światowej Heymannsdorf, pochodzącą od nazwiska właściciela folwarku w zachodniej części wsi ? Heymanna. Opisywane założenie znajduje się w części wsi zwanej hubami. Niestety, nie znamy jego wcześniejszej historii, wiadomo tylko, że XIX-wieczni właściciele byli masonami. Dworek wzniesiony został około 1820 r. Pod koniec XIX w. wykupiła go Spółka Ziemska w Poznania będąca pod zarządem von Trąmpczyńskiego, od której majątek odkupił w 1900 r. Fryderyk Piechowiak. W rękach tej rodziny pozostawał (oprócz okresu 2 wojny światowej) do czasów obecnych. Z uwagi na niewielki areał komunistyczne władze pozostawiły resztówkę właścicielom, nakładając tylko niewielką kontrybucję na rzecz Skarbu Państwa. Obecnie założenie jest własnością pana Janusza Piechowiaka (syna Floriana) i jego rodziny.

Opracowanie na podstawie relacji p. Janusza Piechowiaka.
Prawa do tekstu zastrzeżone!

Opis

Dwór parterowy, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, nakryty dachem dwuspadowym. Wewnątrz układ wnętrz dwutraktowy, amfiladowy. Zachowane częściowo oryginalne podłogi i piec kaflowy z pocz. XX w.

Park

Park z połowy XIX w. o pow. około 1 ha. Założenie jest czyste i zadbane, a w jego północnej części znajduje się spory staw.

Inne

Podwórze gospodarcze z zabudowaniami
Pozostałości ogrodzenia i bramy

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011