Dąbrowa

Stan obecny

Mieszkania komunalne.

Historia

Dwór nr 2. z pocz. XX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1357 r., kiedy to występuje jako własność Nałęczów z Chomiąży. Najstarsza nazwa wsi pochodząca z dokumentu Kazimierza Wielkiego to Dambrova. W późniejszych latach zmieniła się na Dąbrowo, w latach 1815-1919 funkcjonowała niemiecka nazwa - Kaiserfelde, czyli ?cesarskie pole?, a następnie przyjęła obecne brzmienie. W 1630 r. do wsi przybyli osadnicy olęderscy, którzy zagospodarowali opuszczone łany oraz pozyskiwali nowe ziemie pod uprawy. W 1737 r. Kazimierz hr. z Lubrańca Dąmbski, cedował prawa do wsi, swoje i brata Pawła, na Józefa Zarębę Suchorzewskiego, chorążyca bydgoskiego. W 2. połowie XVIII w. władze pruskie sprowadziły tu osadników niemieckich. Przed 1880 r. wieś zamieszkiwało 216 Niemców i 49 Polaków. Na początku XX w. nastąpiła pierwsza parcelacja, w 1926 r. wieś należała do Skarbu Państwa, a obszar majątku wynosił 354 ha. Prawdopodobnie na początku XX w. wydzielono duże gospodarstwo (folwark) we wschodniej części wsi (obecnie - ul. Kasztanowa 24). Wzniesiono tu niewielki dworek, prawdopodobnie dla Dąbskich, który pozostawał pod zarządem posesorów aż do 1939 r. Ostatnim przedwojennym zarządcą był tu niejaki Dreyss. W latach 1939-1945 wieś znajdowała się pod zarządem niemieckim. Po wojnie majątek został przejęty przez Skarb Państwa Polskiego i rozparcelowany a w budynku dworu utworzono mieszkania.

Na podst. badań terenowych oraz Przewodnika po Szlaku Piastowskim na obszarze lokalnej grupy działania "Sąsiedzi wokół Szlaku Piastowskiego". Prawa do tekstu zastrzeżone.

Opis

Dwór o skromnych cechach klasycystycznych, parterowy, nakryty dwuspadowym dachem mieszczącym użytkowe poddasze. Wejście poprzedzone drewnianym gankiem. Do wschodniego szczytu przylega niewielka przybudówka.

Park

Nieczytelne pozostałości parku i ogrodu o pow. około 0,5 ha. .

Inne

Budynek gospodarczy z pocz. XX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011