Lenartowo

Stan obecny

Własność J.S.T.

Historia

Dwór z XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z pocz. XVI w., kiedy to wchodziła ona w skład parafii siedlimowskiej. W 1579 r. właścicielami wsi byli: Aleksander Stawski, Jerzy Siedlecki, Stanisław Sosnowski i Piotr Węgierski. Ok. 1789 r. Lenartowo należało do Boguckich, później do Płonczyńskich. Dziedzicem majątku szlacheckiego w 1887 r. był Julian Reichstein. Kazimierz Poniński sprzedał mu Lenartowo za 285 tys. marek. W XIX w. używana była nazwa Lenartowice. W czasie powstania styczniowego werbowano tutaj ochotników, przemycano broń do Królestwa Polskiego przez pobliską granicę. W XIX w. było to dominium, a jego obszar wynosił 1581 mórg. W 1890 r. wieś liczyła 107 mieszkańców. W końcu XIX w. właścicielem majątku był Holtz. W 1919 r. majątek kupił Witold Maringe (1890-1966), syn Zuzanny Kożuchowskiej i Leonarda Maringe. Do gimnazjum uczęszczał w Warszawie. W 1914 r. ukończył studia w instytucie rolniczym L?Institut Agronomique de I?Etat á Gembloux w Belgii, gdzie otrzymał dyplom inżyniera rolnictwa. Po odbyciu praktyki rolniczej kierował majątkami ziemskimi w powiecie łomżyńskim. Współdziałał z Centralnym Towarzystwem Rolniczym w Poznaniu. Był członkiem Towarzystwa Rolniczego Inowrocławsko-Strzeleńskiego i Wielkopolskiego Związku Ziemian w Mogilnie oraz prezesem Kółka Rolniczego w Siedlimowie w latach 1926-1936. W okresie międzywojennym jego żona, Zofia (z domu Wyganowska) współpracowała z Kółkiem Włościanek w Siedlimowie, które organizowało we dworze kursy prania i prasowania, wyszywania i haftowania, serowarstwa, pieczenia i przetworów owocowych. W czasie 2 wojny światowej Witold pracował w Landwirtschaftliche Zentralstelle Distriktstelle Warschau, w Departamencie Rolnictwa, wraz z Władysławem Jaruzelskim, niesłusznie kojarzonym jako przodek słynnego generała. Instytucja była obsadzona przez ziemian wielkopolskich, na ogół znających język niemiecki. Włączył się w nurt działalności podziemnej, uczestniczył w ruchu oporu w Warszawie. Jego dwaj synowie Andrzej i Leszek zginęli w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie majątek w Lenartowie został znacjonalizowany i przejęty przez Skarb Państwa Polskiego. Po wojnie Witold Maringe był dyrektorem Centralnego Zarządu Państwowych Nieruchomości Ziemskich, doradcą Ministra Rolnictwa, przewodniczącym Rady Techniczno - Ekonomicznej przy Centrali Nasiennictwa Ogrodniczego i Szkółkarstwa oraz członkiem Rady Naukowej Zakładu Ekonomii i Leśnictwa PAN. Był niesłusznie więziony w okresie stalinowskim. W 1956 r. został całkowicie zrehabilitowany. Był autorem wielu prac z zakresu rolnictwa. Zmarł 12 czerwca 1966 r.

Opis

Był to dwór późnoklasycystyczny, parterowo - piętrowy, o bryle składającej się z trzech części o zróżnicowanej wysokości, nakrytej dachami dwuspadowymi.

Park

Park z poł. XIX w. o pow. około 3 ha. Rośnie tu cenny starodrzew, wsród którego znajduje się wiele okazów zbliżonych do pomnikowych. Na uwagę zasługuje pomnik przyrody - jesion wyniosły o obw. w pierśnicy 350 cm. Na obrzeżach założenia znajdują się pozostałości dawnych zabudowań dworskich.

Inne

Zabudowania gospodarcze

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011