Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Bożejewiczki
Zdjęcie Mateusz R. 2011
Miniatura Bożejewiczki

Zdjęcie archiwalne

Miniatura Bożejewiczki
Zdjęcie Mateusz R. 1925

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek Kujawa

Bożejewiczki

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:żniński
Gmina:Żnin
Rodzaj obiektu:Dwór

Stan obecny

Mieszkania lokatorskie. Własność J.S.T. w Żninie.

Historia

Dwór z XX w.
Bożejewiczki jest to stara wieś, znana już w średniowieczu. W XV w. należały m.in. do Zalewskich. (w źródłach pisownia występuje zarówno w formie Zaleskich, jak i Zalewskich). W XVI / XVII w. należały m.in. do Niemojewskich herbu Rola. W 1 poł. XVII w. wzmiankowani są m.in.: Wojciech, następnie Ludwik Niemojewski, Stefan Gorzeński, Wojciech Kruchowski, małżeństwo - Marcin Gowarzewski i Zofia Staruchowska, którzy sprzedali je wyderkafem za 7.000 zł. Adamowi Jezierskiemu, a w 1625 r. zobowiązali się za taką sumę zastawić owe dobra Wojciechowi Cerekwickiemu i jego żonie Annie Żegockiej. Jednymi z kolejnych właścicieli byli Jakub Głuchowski i jego żona Katarzyna Modrzewska. W 1645 r. właścicielem Bożejewiczek został Wojciech Popowski. Tu należy wspomnieć, że informacje w opisie podawane są bardzo lakonicznie. W tamtych czasach właściciele zmieniali się bez przerwy, części majątków przechodziły z rąk do rąk na skutek przeróżnych zobowiązań, spadków, kwitowań od prowizji od kapitału itd, itp i ze względu na objętość tekstu informacje te są pomijane. Pod koniec XVII w. w źródłach występuje Stanisław Grzymała Dobiecki i Władysław Raszewski. Na pocz. XVIII w. właścicielami dóbr byli Stanisław Marek z Rojewa Kaczkowski, a następnie Jan Otto Trąmpczyński. Kolejni właściciele, Franciszek i Michał Chrząstowscy sprzedali dobra Pawłowi Chamskiemu. W XIX w. dobra o pow. około 350 ha należały do rodziny Zaleskich. Pod koniec XIX w. właścicielami byli Rozalia i Romuald Zaleski, za udział w powstaniu więziony w Hausvogtei w Berlinie (zm. w 1892 r.). Następnie wzmiankowane są córki, Maria (zm. w 8 m-cu), Stefania (później Tuchołkowa), Józefa i Władysława Zaleskie. Mężem Władysławy został Jan Franciszek de Thun (1848 - 1911), syn Juliana Konstantego i Teresy z Gostkowskich, ur. w Woli Kanigowskiej w Płockiem, obywatel ziemski, zamieszkiwał w majątku Dzierżno w powiecie rypińskim. Po śmierci Władysławy ok. 1920 r. majątek nabył Michał Boguszewicz herbu Gozdawa (1879-1944). Po przesiedleniu Niemców bałtyckich w okupowanej Polsce, od 1939 r. w majątku gospodarzył hr. Arved Freiherr Von Taube, były nauczyciel, badacz nt. upadku Zakonu Krzyżackiego w Polsce. W latach 1941-44 pracował w Departamencie Administracji Kultury okupowanej Estonii, był tam m.in założycielem Hitlerjugend. Próbował dokonać przebudowy nauczania historii w szkołach estońskich, odnosząc się do nazistowskiego Ostpolityk. Po wojnie 2 lata pracował jako robotnik w Celle, następnie podjął pracę naukową. Zginął w wypadku morskim u wybrzeży Portugalii w 1978 r.
Córki Boguszewicza zostały po wojnie wysiedlone z majątku. Jego właścicielem został Skarb Państwa Polskiego. Po 1946 r. na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, rozwiązane ustawowo na pocz. lat 90-tych .



Opis

Dwór wzniesiony na planie prostokąta, murowany z cegły, na wysokich fundamentach i otynkowany. Parterowy, nakryty dwuspadowym dachem mieszczącym użytkowe poddasze, podpiwniczony. Ciekawostką jest tu sześcioosiowa drewniana wystawka dachowa. Fasada budynku jest dziewięcioosiowa, z wejściem poprzedzonym efektownymi schodami ujętymi stopniowanymi murkami.

Park

Pozostałości parku z XIX w. w postaci nielicznych grup drzew w wieku 100-120 lat. Dawna kompozycja przestrzenna nieczytelna.

Inne

Trzy czworaki.
Ok. 300m na płn. od założenia miasteczko kowbojskie "Silverado City", jedna z głównych atrakcji tego regionu.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Izabela Nowak9 lat i 5 miesięcy temu
W tym roku ( 2014 ), zmieniono pokrycie dachowe na nowe zachowując poprzedni kształt.