Mielnów

Stan obecny

Prawdopodobnie własność prywatna.

Historia

Dwór z k. XIX w.
Mielnów to wieś leżąca nad Sanem, w odległości 15 km na zachód od centrum Przemyśla. Pod koniec średniowiecza była to własność szlachecka, a w XVI w. jej posiadaczami byli Krasiccy. Leżała na tzw. "ziemi przemyskiej" województwa ruskiego. Później miała jeszcze wielu właścicieli, a na przełomie XIX i XX w. znajdowała się w rękach Mieczysława Paszkudzkiego h. Zadora (ur. 1853), syna Ignacego Pantaleona i Marii Leszkowicz-Baczyńskiej h. Sas, działacza i urzędnika cesarsko-królewskiego. W tamtych czasach Mielnów otaczały wsie, które są tu do dzisiaj: w kier. wschodnim Krasice, na płd.-wschód Olszany, na płd.-zach. Krzeczkowa i na zach. Chołowice. Zabudowania wiejskie leżały na prawym brzegu Sanu, a nieco dalej na płd.-wschód, za kolanem rzeki znajdowała się część M., o nazwie "Za Sanem", w jeszcze dawniejszych czasach zwana "Mielnowskie Chałupki". Południowa część wsi nazywała się "Pod lasem", a od niej w kier. północnym biegła główna droga we wsi (równolegle do tego odcinka Sanu), zakończona folwarkiem przed łukiem rzeki. Było to większe z gospodarstw, które miało 184 morgi ziemi uprawnej, 26 m. łąk, 33 m. pastwisk i 178 mórg lasu. Mniejszy folwark (nie znamy lokalizacji) miał 68 mórg ziemi uprawnej, 9 m. łąk i 2 morgi pastwisk. W 1880 r. wieś liczyła 229 mieszkańców, w tym 170 w gminie i 49 na obszarze dworskim; w tym 33 katolików, reszta prawosławni. Parafia katolicka znajdowała się w Krasiczynie, zaś grecko-katolicka w Olszanach. W M. znajdowała się cerkiew p.w. Michała Archanioła.
W okresie międzywojennym wieś leżała w pow. przemyskim województwa lwowskiego i w 1930 r. miała 185 m-ców. Właścicielem 281-hektarowego majątku był Jan Chrapid. We wsi był także kowal J. Bachurski i wyrobnik papierosów Szpiegel. Kilkaset metrów na płd.-zachód od części "Pod lasem" wznosiła się leśniczówka Szopy. Na drugim brzegu Sanu znajdował się folwark Krasice, do którego prowadziła przeprawa promowa.
Po 2. wojnie światowej dawne dobra zostały zabrane i rozparcelowane przez Skarb Państwa Polskiego. W miejscu promu zbudowano most, a osada "Za Sanem" została rozbudowana i stała się sporym osiedlem domków jednorodzinnych. Zanikła za to część "Pod lasem", tzn na mapie sat. widać tu jakieś pojedyncze domy. Dwór w płn. części wsi prawdopodobnie zaadaptowany został na mieszkania.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Księga Adresowa Polski..., Bydgoszcz 1930;
Geoportal;
Mapster:
11786717 @ Sonderausgabe ehem. Polen 1:25 000 - niemieckie powiększenie WIG100 /1939 - 1945/
- plik mapy: 4935-4_Przemysl_SO.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór wzniesiony w płn. części parku, fasadą skierowany na zachód, z owalnym podjazdem na osi. Wraz z parkiem tworzył niewielką część rezydencjonalną, znajdującą się po wschodniej stronie drogi dzielącej założenie w osi N-S. Po drugiej stronie tej drogi znajdowało się podwórze gospodarcze. Obecnie dawny układ przestrzenny zespołu jest znacznie przekształcony.

Park

Park dworski, XVIII-XIX w. o pow. 1,2 ha. Za park uznajemy jedynie obszar wokół dworu, aczkolwiek drzewostan rosnący wzdłuż północnej granicy zespołu (w osi W-E) jest dość zróżnicowany i być może swoje istnienie zawdzięcza przedwojennym właścicielom majątku. Ten północny fragment "parku" ma pow. 3,4 ha.