Skatalogowanych zabytków: 11372
Zarejestruj się
Miniatura Latkowo
2013, zdjęcie Marek Kujawa
Miniatura LatkowoMiniatura LatkowoMiniatura Latkowo

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Marek KujawaKarol Szmagalski

Latkowo

Województwo:kujawsko-pomorskie
Powiat:radziejowski
Gmina:Osięciny
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Park:nr rej.: 237/A z 20.10.1987

Stan obecny

Własność ANR, bądź AWRSP

Historia

Dwór z końca XVIII w.
Latkowo należało do parafii Płowce dawnego powiatu radziejowskiego. Nieistniejący już dwór wzniesiony został zapewne w okresie powstania parku, czyli pod koniec XVIII w. W 2 poł. XIX w. właścicielem wsi był Bogumił Konstanty Dzierzbicki (ur. w 1822 r. w Bilnie). Leżała ona wówczas na terenie Guberni Warszawskiej w pow. włocławskim i w gminie Bodzanowo. Dzierzbicki ok. 1840 r. poślubił Pelagię Konstancję Turską herbu Dołęga. W 1853 r. ożenił się ponownie, tym razem z Franciszką Skarżyńską herbu Bończa, córką Leopolda i Nepomuceny Leskiej z Leszcza herbu Gończy. Z tego związku pochodzili trzej synowie: Stanisław, Kazimierz Jerzy i Zygmunt, który ożenił się z Zofią Apolonią Marią Waśniewską. Córką ich była Halina Dzierzbicka. W 1930 r. dobra o areale 588 ha znajdowały się w rękach Kazimierza Dąbrowskiego, natomiast ostatnim przedwojennym właścicielem Latkowa był niejaki Wilde, którego dwaj synowie: Jan i Michał (?) przeżyli wojnę. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez Skarb Państwa Polskiego. Gospodarzem obiektu został Ośrodek Hodowli Zarodowej w Osięcinach, który w latach 50-tych dokonał przebudowy obiektu, wznosząc go na fundamentach starego dworu w formie biurowca z mieszkaniami i stołówką dla pracowników firmy. Obecnie w zaniedbanym budynku który prawdopodobnie jest własnością Agencji Nieruchomości Rolnych zamieszkują dwie rodziny.

Opracowanie na podstawie badań terenowych. Dodatkowe źródła: Wikipedia, Geoportal, Księga adresowa Polski z 1930 r., Wielka Genealogia Minakowskiego. Prawa zastrzeżone (M.K.)

Opis

Brak opisów i fotografii starego dworu. Współczesny budynek wzniesiony na jego fundamentach architektonicznie w żadnym stopniu nie przypomina oryginału

Park

Piękny, stary park pochodzący z końca XVIII w. o pow. około 4,5 ha. Przekomponowany w XIX w. W części przypałacowej czysty i zadbany. Starodrzew reprezentowany przez liczne gatunki drzew, m.in. dęby, buki, lipy i wierzby. Rosną tu monumentalne okazy drzew zasługujące na wpisanie w poczet pomników przyrody. Dalsze regiony parku są bardziej dzikie, w jego północnej części znajduje się śródparkowy staw.

Inne

Zabudowania folwarczne

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011

Uzupełnienie
Kazimierz Dąbrowski to pradziadek Tomasza Bolesława Wilde , ojciec Heleny, jego babci, herbu Ogończyk. To bardzo stara rodzina o korzeniach sięgających XIII wieku. Latkowo należało do niego znacznie wcześniej niż w l. 30, Przeniósł się do niego z rodzinnego Toporzyszczewa. Właścicielem Latkowa został Janusz Wilde, brat jego dziadka Stefana Jana Wilde. Jego dwaj synowie to Jan i Maciej, a nie Michał.
Karol Szmagalski

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Karol Szmagalski6 lat i 12 miesięcy temu
Na podstawie mojej korespondencji z Panem Bolesławem Tomaszem Wilde, który pisze. Cytuję:
"Kazimierz Dąbrowski to mój pradziadek, ojciec Heleny, mojej babci, herbu Ogończyk. To bardzo stara rodzina o korzeniach sięgających XIII wieku. Latkowo należało do niego znacznie wcześniej niż w l. 30, Przeniósł się do niego z rodzinnego Toporzyszczewa. Właścicielem Latkowa został Janusz Wilde, brat mojego dziadka Stefana Jana Wilde. Jego dwaj synowie to Jan i Maciej, a nie jak Pan pisze Michał."
Należy uzupełnić i sprostować.
Karol Szmagalski
Marek Kujawa6 lat i 12 miesięcy temu
Nie wiem od kiedy Dąbrowscy siedzieli na Latkowie. Księga adresowa w której znajduje się zapiska pochodzi z 1930 r. W niniejszym opisie nie jest napisane, że dopiero od tego roku. Poza tym widzi Pan pytajnik przy imieniu Michał? Kobieta, która udzielała informacji, sama nie była jej pewna. Poza tym bez problemu może Pan wprowadzić zmiany. Pozdrawiam!
Marek Kujawa3 lata i 4 miesiące temu
W ostatnich latach pojawiła się też ciekawa legenda dot. parku... o "dziedzicu , który grał w karty z diabłem. Pojedynek odbył się na wyspie (stawy w północnej części parku ) karty padały na betonowy stół, dziedzic przegrywał po kolei wszystko co posiadał. Kiedy już został bez grosza diabeł zaproponował mu ostatnie rozdanie kart. Tym razem stawką była głowa dziedzica, który oczywiście przegrał . Głowa została ścięta na betonowym stole i zabrana przez diabła."