Brzeźce

Stan obecny

Dwór przeniesiony do Muzeum Wsi Radomskiej

Historia

Brzeźce dawniej też Brzeście lub Brzyśce – do końca XVI w. majątek należał do rodziny Brzeskich, później przez krótki okres gospodarowali w nim Bylinowie, a następnie został odkupiony przez rodzinę Kożuchowskich. W ich rękach pozostawał do końca XVII w. W latach 80 XIX wieku było tu 16 domów i 192 mieszkańców. Ziemi dworskiej było 2789 mórg. Około 1780 r. jako właściciele figurowali Marcin i Urszula Wolscy, a już dziewięć lat później niejaki Rogowski. W latach 1792-1839 Brzeźce należały do Józefa Zapolskiego. W 1840 r. od spadkobierców Zapolskiego majątek nabyła rodzina Sadowskich. W 1891 r., w drodze licytacji, Brzeźce kupił Adolf Bagniewski herbu Bawola Głowa. W archiwach nie ma informacji kto i kiedy postawił dwór. Powstał w centrum angielskiego parku. W latach 30. XX w. powierzchnia majątku wynosiła ok. 500 ha. Ostatni właściciel, Leon Bagniewski, hodował konie pełnej krwi angielskiej oraz tzw. remonty – konie pół krwi arabskiej, chętnie kupowane przez wojsko do służby w oddziałach kawalerii. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono i zaadaptowano na potrzeby miejscowej szkoły podstawowej. W 1984 r. dworek został rozebrany i przeniesiony na teren Muzeum Wsi Radomskiej, gdzie został zestawiony w pierwotnej formie architektonicznej. (Jarosław Bochyński)

Opis

Budynek wzniesiono z modrzewiowych bali, które otynkowano. Ozdobę czterospadowego dachu stanowią niewielkie okna zwane wolimi oczkami. Wejście główne prowadzi przez kolumnowy ganek, który wysokością obejmuje dwie kondygnacje. Nad głównym wejściem, na poddaszu znajduje się niewielki pokój z balkonem. Drugie wejście, z tyłu budynku, poprzedzone jest drewnianą werandą. W ścianie bocznej zaplanowano dodatkowe wejście gospodarcze. Wnętrza zdobią piece kaflowe i stylowy kominek. Wystrój pomieszczeń: salonu, biblioteki, jadalni, gabinetu, sypialni i pokojów gościnnych był eklektyczny.(JB)

Park

Park dworski z XVIII w.