Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Wałbrzych - Zamek Nowy Dwór
2019, zdjęcie Maciej Adamek
Miniatura Wałbrzych - Zamek Nowy DwórMiniatura Wałbrzych - Zamek Nowy DwórMiniatura Wałbrzych - Zamek Nowy Dwór

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Maciej Adamek

Wałbrzych - Zamek Nowy Dwór

Województwo:dolnośląskie
Powiat:wałbrzyski
Gmina:Wałbrzych
Rodzaj obiektu:Zamek

Rejestr zabytków

Obiekt:zamek Nowy Dwór, nr rej.: 684/660 z 19.03.1960

Stan obecny

Pozostałości.

Historia

Ruiny kamiennej siedziby książęcej wznoszą się w południowej części miasta, na wydłużonym wzniesieniu (Góra Zamkowa) o wysokości 620 m n.p.m. Zamek nie był dotychczas przedmiotem szczegółowych badań. Pomimo to zyskał dość sporą literaturę, z której wyróżnia się publikacja J. Rozpędowskiego.
Zamek posadowiony został na nieregularnym, bardzo wydłużonym planie (około 140 m) zajmującym całą kulminację wzgórza i determinowanym ukształtowaniem terenu. Wschodnia część zajęta została przez zamek górny pochodzący z epoki średniowiecza. Zachodnia część zajęta została przez renesansowe podzamcze otoczone murem. Zachowane resztki warowni pozwalają na jej rekonstrukcję przestrzenną.
Powstanie zamku przypisuje się książętom świdnicko-jaworskim i datuje na początek XIV wieku. Po śmierci księcia Bolka II przeszedł w posiadanie wdowy po nim Agnieszki by później trafić w ręce królów czeskich. W latach późniejszych należał do znakomitych rodów śląskich. W latach 1402-1417 zamek został rozbudowany. W roku 1434 zamek przeszedł w posiadanie Czertyców. Wcześniej należał do Jana z Libenthalu. W latach późniejszych należał kolejno do: Jana Fabiana Czirnhausa, oraz ponownie do Czertyców. W trakcie wojen husyckich zamek oparł się oblężeniu. W II połowie XV wieku warownia odegrała ważna rolę w trakcie wojny z Maciejem Korwinem. W XVI wieku z inicjatywy Czertyców powstało podzamcze i przebudowano w stylu renesansowym gotycki zamek górny. W roku 1581 zamek został doszczętnie zniszczony przez pożar i to okazało się również jego zagładą. Nigdy nie został odbudowany a Czertycowie przeprowadzili się do pałacu wzniesionego w 1604 roku u stóp wzgórza. Opuszczony zamek odegrał jeszcze rolę w trakcie wojny trzydziestoletniej gdyż był wówczas fortyfikowany.

Zamek górny posadowiony został na planie wydłużonego, lekko załamanego prostokąta, oddzielonego od części zachodniej wykutą w skale, suchą fosą. W epoce średniowiecza założenie składało się w murów obwodowych, domu mieszkalnego posadowionego na planie prostokąta o wymiarach 4,9 X 9,7 m, być może wieżowego, znajdującego się w narożniku północno-zachodnim, drugiego domu mieszkalnego posadowionego na wydłużonym planie, znajdującego się przy murze północnym, lekko wysuniętej wieży w narożniku południowo-wschodnim pełniącej funkcję bergfriedu. Brama do średniowiecznego założenia znajdowała się w zachodniej części. W fosie natomiast umieszczono cysternę na wodę. Renesansowe podzamcze pochodzące z XVI wieku posadowione było na planie czworoboku rozszerzającego się ku zamku górnemu. Wnętrze wypełnione było drewnianą zabudową. Dłuższe boki podzamcza wzmocnione były w partiach centralnych basteją półcylindryczną (północ) i angułem (południe). W XVII wieku założenie wzmocnione zostało fortyfikacjami bastionowymi.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.