Kraków - Pałac Popielów

Historia

Dom opatów cysterskich z Jędrzejowa (także Kamienica Cystersów Jędrzejowskich lub Kamienica Kołłątajowska, również Pałac Popielów)
zabytkowa kamienica o charakterze pałacowym z XV w.
Kamienica została przebudowana w 1744 przez Franciszka Placidiego.
Wejście zdobi okazały późnobarokowy portal, którego dekorację tworzą m.in. kartusz z herbem Sulima, figurki aniołków ponad tympanonem oraz atlantów dźwigających belkowanie.
Pałac-Kamienica Popielów lub Kołłątajowska, przebudowana przez Franciszka Placidiego z dwóch kamienic mieszczańskich na zlecenie cystersów z Jędrzejowa.
W latach 1782-1791 zamieszkiwał tu ks. Hugo Kołłątaj.
Na początku XIX w. należała do rodziny Wielogłosowskich, którzy w 1817 odsprzedali ją Konstantemu Popielowi.
W tej kamienicy odbywały się spotkania czwartkowe gromadzące elitę intelektualną Krakowa; organizował je syn Konstantego Paweł Popiel.
W połowie XIX w. pałac był siedzibą Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.
Na parterze rezydencji zamieszkiwał w latach późniejszych dramatopisarz, poeta i publicysta Karol Hubert Rostworowski.
W swojej krakowskiej siedzibie Popielowie zgromadzili cenne archiwum i bogatą bibliotekę. Zbiory te zostały następnie przeniesione do ich nowego domu przy ul. Basztowej nr 3.
Obok wspaniałego portalu wejściowego, na uwagę w tym budynku zasługują detale rokokowe, stylowa krata przed klatką schodową oraz XVIII-wieczna balustrada.
Na parterze pałacu znajdują się pomieszczenia o sklepieniach beczkowych.
Fasadę rezydencji zdobią obramienia okien pierwszego piętra (piano nobile).
Z okien tych przyglądano się niegdyś wyprowadzanym z krypty kościoła Pijarów konduktom pogrzebowym wybitnych Polaków.

wg wikipedii

Opis

Pałac z XV w.