Dziewin

Stan obecny

W czasie wojny - zabudowania nieuszkodzone . W rezydencji znajdowało się wówczas wiele ciekawego wyposażenia- m.in. kolekcje broni, porcelany miśnieńskiej, szkła weneckie, lustra, obrazy ze szkoły Rembrandta i potężna biblioteka ze średniowiecznymi inkunabułami - w większości wyposażenie zniknęło za sprawą wyzwolicieli .. Po 2WŚ użytkowało budynki lokalne PGR . Bez inwestycji i remontów dwór niszczał - z nasileniem po likwidacji PGR w latach 80-tych . Spoczywał w rękach AWRSP do 2008r - obecnie podobno ma prywatnego właściciela o którym sam dwór nie wie ... i czeka .... i dogorywa ...

Historia

Zamek książęcy w Dziewinie powstał w połowie XIIIw.. Był własnością księcia Henryka III głogowskiego, który 1287r. sprzedał tutejsze ziemie rycerzowi Ottonowi von Zedlitz pozostawiając zamek sobie. Wieś często zmieniała właścicieli, lecz zamek stale był własnością książęcą. Dopiero w XVI w. stał się prywatną własnością rodziny von Kanitz, która władała wsią od 100 lat. W latach 1558-1566 bracia Lassel, Wolf i Siegmund von Kanitz przebudowali zamek na renesansowy pałac. W 1700 r. za sprawą kolejnych już właścicieli pałac został rozbudowany. W 1721 r. budynek przechodzi w ręce rodu von Schweinitz und Krain, który zamieszkiwał w nim do 1945 r. Ostatnim właścicielem Dziewina był Erich hrabia von Schweinitz und Krain baron von Kauder.

Opis

Początkowo był to dwuskrzudłowy budynek z kamienia i cegły na planie litery "L" . Krótko potem dobudowano trzecie skrzydło z trójkondygnacyjnym szczytem - nadając budowli plan litery "U" .
Budynek renesansowy, z zachowaną barokową dekoracją. Tablica inskrypcyjna z datą 1558, po bokach cztery herby rodzin von Katitz, von Niebelschutz, von Glaubitz i von Krebwitz. W skrzydle wschodniem portal renesansowy, przekuty z herbami. Dwu i trzykondygnacjowy budynek obecnie popada w ruinę..
Po 2WŚ - został znacjonalizowany i był następnie używany przez miejscowy PGR. Opuszczony w latach 80. XX wieku; ten wysokiej klasy zabytek popada w ostatnich latach w całkowitą ruinę - obecnie zachowała się już tylko połowa dachu i 8 z 11 renesansowych szczytów . Jest największym renesansowym założeniem dworsko-pałacowym na Dolnym Śląsku i perełką na skalę europejską .... 

Park

Park, pocz. XVIII, 2 poł. XIX w., założony na rzucie prostokąta z centralną polaną widokową, otoczony murem z bramą i żywopłotem grabowym. Niegdyś dwa stawy, przy pałacu kamienny basen.

Inne

W Rejestrze Zabytków :
- zespół pałacowy i folwarczny:
- pałac, 1558-66, 1700, XX, nr rej.: A/2840/1057 z 27.01.1964
- park, pocz. XVIII, 2 poł. XIX, nr rej.: A/2841/542/L z 19.06.1974
- folwark, nr rej.: 71/A/1-9/01 z 28.12.2001:
- 2 oficyny, 2 poł. XVIII
- pawilon (I), XVII (ruina?)
- pawilon (II), 2 poł. XIX
- stajnia z brama, pocz. XX
- stodoła, 2 poł. XIX
- czworak, XIX/XX
- lodownia, poł. XIX
- piec chlebowy, XIX/XX