Płoty

Historia

Warownia sięga swą genezą jeszcze XII wieku, kiedy u ujścia Rekowy do Regi wznosił się gród pełniący funkcję strażnicy brodu. Gród stracił swe znaczenie w III ćwierci XIII wieku w wyniku pobudowania nowej rezydencji na południowym skraju osiedla nad korytem Regi. Fundatorem zamku był rycerz Dobiesław Wotucha, który dokonał również w 1277 roku lokacji miasta. Zamek miał formę czterokondygnacyjnej wieży mieszkalnej posadowionej na planie prostokąta o wymiarach 12,7/16,9 m.
Budowla wzniesiona była w dolnej części z kamienia, w górnej z cegły. Kondygnacje skomunikowane były ze sobą za pomocą klatki schodowej umieszczonej w grubości północnego muru. Wieża wznosiła się na platformie naturalnego cyplu wymiarów 28/36 m odciętego fosą od miasta. Dziedziniec otoczony został częstokołem z wjazdem umieszczonym od północy.
W końcu XIII wieku zamek przeszedł w posiadanie rodziny Wedlów, którzy między 1284 a 1295 rokiem zamienili drewniane fortyfikacje na ceglany mur obwodowy. Następni właściciele- Heydebrekowie na początku XIV wieku przesunęli mur obwodowy bardziej na południe przez co dziedziniec stał się większy i uzyskał wymiary 28/45 m. Po 1320 roku warownia często zmieniała właścicieli. Najdłużej na zamku rezydowali von der Ostenowie. Najpierw z ich inicjatywy mury zamku zostały podniesione do wysokości 6 m.
W latach późniejszych po zniszczeniu zamku przez kołobrzeżan w 1465 roku podniesie oni warownię z ruin znacznie ją przebudowując. W wyniku tej przebudowy powstał nowy trójkondygnacyjny budynek w narożniku południowo-wschodnim o wymiarach 6,8/12 m. W roku 1577 zamek przeszedł w posiadanie rodziny Blucherów. Z ich inicjatywy przebudowana została stara wieża mieszkalna, która w swej północnej części otrzymała nową klatkę schodową a część południowa została znacznie obniżona.
Pod koniec XVIII wieku starą wieżę rozebrano. W tym samym stuleciu od strony wschodniej zbudowano nową bramę w miejscu nieistniejącej już fosy. Zamek w czasie II Wojny Światowej uległ częściowemu zniszczeniu. Po jej zakończeniu w latach 1959-1967 odbyła się jego odbudowa połączona z pracami badawczymi, które doprowadziły do poznania dziejów zamku oraz jego przeobrażeń przestrzennych.
W czasach średniowiecza w miejscowości funkcjonowała druga warownia konkurencyjnej dla von der Ostenów rodziny. Posadowiona ona była na północny-wschód od omówionego zamku. W wieku XVI średniowieczny zamek w wyniku przebudowy zyskał renesansową formę. Jego dzieje oraz struktura przestrzenna wymagają nieodbytych jeszcze prac badawczych.

Park

Park, XVIII, k. XIX w.