Lubno

Stan obecny

Pozostałości. Teren folwarku - gospodarstwo rolne.
Własność parku i pałacu - ANR, lub J.S.T.

Historia

Pałac z 1. poł. XIX w.
Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z pocz. XVI w., gdy należała ona do Golców z Kłebowca. Później miała wielu właścicieli, a w 1821 r. wzniesiony tu został opisywany pałac. Okres niemieckiego panowania zakończyło wyzwolenie wsi, w nocy z 10 na 11 lutego 1945 r., przez 10 PP i 11 PP oraz 12 PP. Po wojnie dobra zabrał Skarb Państwa Polskiego, a na terenie folwarku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne. Po przemianach ustrojowych 1989/90 i likwidacji PGR-u, pozbawiony opieki pałac zaczął popadać w ruinę, aż do całkowitego zawalenia.
Więcej o okresie powojennym zawierają wspomnienia p. Elżuni, cyt.: \\\"Tak wyglądał pałac w Lubnie jeszcze w 1961 r (widok chyba od strony jeziora). O ile pamiętam, mieściła się w nim siedziba władz tamtejszego PGR-u i gabinet lekarski. Mieszkało też kilka rodzin, pracowników tegoż PGR-u. W pałacu odbywały się również wszelkiego rodzaju okolicznościowe akademie i przedstawienia szkolne, a także zabawy taneczne...to były najszczęśliwsze czasy...czasy mojego dzieciństwa... Pozdrawiam serdecznie wszystkich mieszkańców mojego ukochanego Lubna...\\\".

Źródła opisów:
Wał Pomorski, Przewodnik - Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Jacek Wałkowski Poznań 1980
Wikipedia

Opis

Pałac wznosił się pośrodku parku. Wybudowany był na planie prostokąta, w dłuższej osi płn.-południe, z fasadą skierowaną na zachód. Był to budynek o dość urozmaiconej bryle, piętrowy, wysoko podpiwniczony, nakryty dachami wielospadowymi., mieszczącymi użytkowe poddasza. Znaczne ryzality od str. wschodniej (elewacja ogrodowa) zwieńczone były trójkątnie. Na mapce satelitarnej zaznaczony jest geometryczny środek ruin. Jak widać, obecnie są one całkowicie przesłonięte przez samosiewy drzew. W kierunkach: N-W i S-E od znacznika widać inne budynki, nieznanego przeznaczenia.

Park

Park z 2 poł. XIX w. o pow. ponad 5 ha. Park przylega do rynnowego jeziora Kopanik (51 ha) i płynnie przechodzi w drzewostany przylegające do niego od północy i wschodu. Na starodrzew składają się głównie buki (również czerwonolistne), wiązy, dęby, lipy, świerki i modrzewie oraz rzadziej spotykane suchodrzewy i cisy. Ozdobą parku są aleje: bukowa i dębowo-lipowa oraz pomniki przyrody: dąb szypułkowy o obw. w pierśnicy 310 cm i buk zwyczajny o obw. 290 cm.

Inne

- Pozostałości folwarku XIX-XX w.
- Pamiątkowy głaz z tablicą, upamiętniający walki z 1945 r.
- Grodzisko wczesnośredniowieczne z wałami w kształcie podkowy, otoczone fosą. Obok ślady osady otwartej VIII-IX w.

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011