Kalisz Pomorski

Historia

W południowo zachodniej części miasta, na skarpie nad rzeką Drawicą wznosi się barokowy pałac. W swoich murach kryje nieznaczne pozostałości dawnego zamku Wedlów. Miejscowość do początków XIV wieku związana była z Wielkopolską. W roku 1303 dobra znalazły się w obrębie Nowej Marchii poprzez przejęcie ich przez margrabiów brandenburskich. W roku 1336 dobra znalazły się w posiadaniu rodziny Wedlów. Jednej z znaczniejszych rodów rycerskich rejonu Pomorza. Zamek wzniesiony z cegły i kamienia powstał z inicjatywy Henryka von Wedla. Założenie składało się z domu mieszkalnego oraz obwarowań.
W roku 1374 zamek przeszedł w posiadanie Henryka von Gunsterberga. Najstarszym elementem założenie jest główne skrzydło zamku o wymiarach 15/25 m. W niektórych częściach jego murów magistralnych, szczególnie w partii piwnic znajdujemy pozostałości gotyckiego etapu budowy z XIV wieku. W roku 1577 nastąpiła gruntowna przebudowa tej rycerskiej siedziby, która spowodowana była wcześniejszym pożarem. Przebudowa nadała założeniu cechy renesansowe. W latach 1659 i 1683 zamek stał się ofiarą kolejnych pożarów, w wyniku których podjęto się ponownej jego odbudowy, tym razem w duchu barokowym.
Jednocześnie do starego skrzydła dodano dwa nowe budynki. W latach 1731-1775 właścicielami pałacu stali się von Goltzowie. W roku 1771 spalona ponownie siedziba przeszła w posiadanie Ludwika von Beansorbe?a (Beausorbe?a). Nowy właściciel przeprowadził prace przy najstarszym budynku założenia. W XIX wieku wykonano szereg prac restauracyjnych. Do zakończenia II Wojny Światowej właścicielami pałacu pozostawali von Zulke? owie. Działanie wojenne przyniosły pałacowi znaczne zniszczenia, po jej zakończeniu rozebrani południowe skrzydło. W roku 1983 podjęto się odbudowy zdewastowanego zabytku.

Park

Park.