Drulity

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Pałac z poł. XIX w.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z XIV w. W dokumentach występuje jako Drwythen, Traulitte oraz Draulitten. W 1435 r. Wielki Mistrz Krzyżacki Paul von Russdorff nadaje osadzie Draulitten akt lokacyjny osadzając tu na 18 łanach Jakuba von Pynnaw. W XVI w. wieś należała do księcia Albrechta von Hohenzollern, w 1531 r., były własnością Christoffa von Woygena. Od 1535 r. stają się dobrami lennymi Georga von Schwertwitza i jego rodziny, do których należą także pobliskie Kwitajny i Barzyna. W 1543 r. majątek liczył ok. 350ha. W poł. XVII w. całość dóbr przejął inny znaczący w regionie posiadacz ziemski - Zygmunt von Wallenrodt, którego rodzina zarządzała nim do 1730 r. W latach 1787- 1818 majątek należał do Georga von Haake ze starego brandenburskiego rodu. Ten ożenił się z Henriettą von Bodeck, zarządzał także majątkiem i pałacem w Barzynie. W 1818 r. von Haake sprzedał majątek Drulity wraz z Tumpitami, Adolfowi von Besserowi, który z kolei odsprzedał je w 1851 r. Jurgenowi Krahmerowi, którego rodzina władała dobrami aż do 1945 r. Z polecenia Jurgena w 1853 r. w Drulitach wzniesiono obecny pałac, otoczony parkiem wzorowanym na parku Lintropa w Berlinie. W tym czasie wzniesiono także liczne zabudowania folwarczne majątku. W 1905 r. pałac został przebudowany już przez Krahmerów. W 1922 r. właścicielem był dr prawa Robert Krahmer, majątek liczył wówczas 449ha ziemi, w tym 211ha ziemi ornej, 100ha łąk, 82ha pastwisk i 40ha lasów. Zajmował się głównie uprawą oraz hodowlą krów, owiec rasy Merynos oraz rasowych koni. Ostatnim właścicielem majątku był Hans Werner Krahmer, który mieszkał we Frankfurcie nad Menem, a dobrami zarządzał Edward Otto. 21 stycznia 1945 r.wszyscy mieszkańcy uciekli przed zbliżającą się armią radziecką. Drogę do stacji kolejowej odcięły im radzieckie czołgi , które 23 stycznia zajęły wieś. Pałac przetrwał wojnę w dobrym stanie, a jego wnętrza mieściły bogatą kolekcję sztuki, m.in. portrety dawnych członków rodziny oraz kolekcję starych mebli. Po 1945 r. majątek, który przeszedł w ręce Skarbu Państwa Polskiego, przekazano w zarząd PGR. Do lat 90-tych dyrekcja PGR-u dbała o obiekt i przeprowadzała w nim niezbędne konserwacje i remonty. Obecnie obiekt jest własnością prywatną.

Opis

Pałac późnoklasycystyczny. Jest to budynek parterowy ze środkowymi, piętrowymi ryzalitami w obu dłuższych elewacjach. Od frontu ryzalit poprzedzony jest czterokolumnowym portykiem wspierającym taras, którego balustradę zdobią cztery kamienne empirowe wazy. Od ogrodu na osi znajduje się weranda. Przebudowa pałacu w 1905 r. zmieniła charakter stylowy budowli, nadając jej cechy modnego wówczas neobaroku. Zmieniono wówczas także dach z czterospadowego na mansardowy z lukarnami i zmieniono wystrój niektórych okien.

Park

Park krajobrazowy z poł. XIX w. z zachowanym starodrzewem o pow. około 1ha. Podjazd i gazon przed fasadą poprzedzone są sadzawką. Park jest czysty i zadbany.

Inne

Folwark: budynek gospodarczy w parku, rządcówka, budynek gosp., browar, budynek gosp. przy browarze, wieżyczka studni, ogrodzenie od płn.
Nowy folwark: obora, chlewnia, stodoła

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011