Bałoszyce
Groß Bellschwitz
Województwo:warmińsko-mazurskie
Powiat:iławski
Gmina:Susz
Rodzaj obiektu:Pałac
Powiat:iławski
Gmina:Susz
Rodzaj obiektu:Pałac
Rejestr zabytków
Zespół:pałacowy z poł. XIX w., nr rej.: 261/93 z 1.04.1993 i z 27.01.1994Obiekt:pałac, nr rej.: 736 z 19.11.1967
Park:nr rej.: 736 z 19.11.1967
Stan obecny
Pałac Bałoszycewww.palacbaloszyce.com
Historia
Pałac z XVII w., przebudowany w XIX w.Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1315 r., z dokumentu określającego granice Jakubowa Kisielickiego. Jednak wieś istniała znacznie wcześniej, w głebokim średniowieczu, jako osada plemienia Gotów. Później wieś stała się własnością szlachecką. Od 1532 r. Bałoszyce należały do Georga von Polenza, biskupa Pomezanii, który w 1 poł. XVII w. wybudował tu pałac. W 2. poł. XVII w. Baltazar von Brunneck ożenił się z Heleną von Schlubhut z Gałdowa, dzięki czemu przejął majątek bałoszycki w wianie. W 1850 r. Karl Otto Magnus von Brunneck, nadburgrabia Królestwa Prus i marszałek landtagu pruskiego, przebudował dwór w stylu neogotyku angielskiego, według planów Luisa Rungego. Ten ponoć wzorował się na zamku Babelsberg w Poczdamie. W I poł. XIX w. bałoszycki majątek specjalizował się w produkcji spirytusu i hodowli owiec rasy merinos. Hodowano tu także konie szlachetnej krwi, rasy albinos. Wilhelm Magnus von Brunneck był majorem i gubernatorem Królewca, Kłajpedy i Pilawy, inspektorem generalnym pruskich pułków wschodnich. W 1805 r. otrzymał stopień marszałka polnego. Był pierwszym burgrabią zamku w Malborku. W 1900 r. z rąk Króla Prus otrzymał tytuł hrabiowski, był też członkiem Konwentu Zakonu Joannitów. Jego potomkiem był Manfred von Brunneck, ostatni własciciel Bałoszyc przed 2. wojną światową. W 1907 r. został on starostą Królewca, a od 1916 r. wojewodą Prus Wschodnich. Uniwersytet w Królewcu za osiągnięcia naukowo - kulturalne przyznał mu tytuł doktora habilitowanego. Podobnie jak jego poprzednicy był starostą suskim. W Bałoszycach pozostawał do 1945 r. Po wojnie w pałacu mieścił się Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej. W latach 70. XX w. budynek zniszczony po wojnie został gruntownie wyremontowany. Pałac został zaadoptowany na obiekt hotelowo - wypoczynkowy. W 2002 r. obiekt wraz z parkiem i zabudowaniami gospodarczymi został sprzedany osobom prywatnym.
Opracowanie wg dostępnych źródeł. Wszystkie prawa zastrzeżone!
Opis
Pałac neogotycki. Budynek piętrowy z mezzaninem, podpiwniczony, wzniesiony na planie prostokąta w dłuższej osi WzN-EzS, fasadą skierowany na północ. Wewnątrz pałacu znajduje się 27 pokoi dla gości oraz kilka dużych sal: kominkowa, lustrzana, żółta i winiarnia.Park
Park z XIX w. o pow. ok. 5 ha. Park leży na kilku różnych działkach ewid. (Geoportal, 11.04.2017 r.)Inne
Amfiteatr (pozostałości);Brama parkowa;
Rządcówka;
2 bramy wjazdowe.
tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011
Komentarze
Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.