Mirogonowice

Stan obecny

Własność prywatna.

Historia

Dwór z 3. ćw. XVIII w.
Mirogonowice to wieś leżąca 19 km na W/NW od Opatowa i 7 km na E od Starej Słupi. W dawnych czasach nazywana także Mirogonicami i Mirogoniewicami. Istniała w XV w. gdy dziesięciny z łanów kmiecych składano dla biskupów krakowskich, a z dworskich dla plebana w Waśniowie. Pisze o tym Jan Długosz w swojej "Kronice...". Pierwotny dwór wybudowany został już około 1778 r.
W 1888 r. na M. składała się wieś Wronów, folwark i osada leśna, w pow. opatowskim, gminie Boksice i parafii Waśniów. Na folwarku było 9 domów ze 108 m-cami; obejmował on 471 mórg gruntów. W osadzie leśnej był tylko jeden dom, zamieszkały przez 8 osób; posiadali oni swoje 156 mórg ziemi. Wronów obejmował obszar 822 morgi, w tym 595 m. ziemi uprawnej, 56 m. łąk i pastwisk, 150 m. lasów i 21 m. nieużytków. Był tu 1 budynek murowany i 37 drewnianych, a na polach majątku zaprowadzony płodozmian w systemie 16-polowym. We wsi Mirogniewice - Wronów były także 33 gospodarstwa osadnicze, do których należały 234 morgi ziemi.
W 1930 r. Właścicielem majątku o pow. 243 ha był Wincenty Reklewski (1876-1939), syn Jana (1823-1901) i Konstancji baronowej Horoch h. Trąby (1844-1909), który posiadał także Kosowice ze 101 ha gruntów. Z pierwszą żoną Marią Winnicką miał troje dzieci: Mieczysława (1912-1986), Jadwigę (1915-1943) oraz Tadeusza (1918-1999), z drugą - Anną Danutą Wasiutyńską h. Korczak (1900-1991), jeszcze pięcioro: Konstancję, Teresę Marię, Aleksandrę Marię, Zygmunta (ur. 1937) oraz Zofię. Po 2. wojnie światowej dobra Reklewskich zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego. Z biegiem czasu dwór uległ zniszczeniu, ale w ostatnich latach został odbudowany i zrekonstruowany.
Źródła:
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich... 1880-1902;
Słownik Historyczno-Geograficzny P.A.N.;
Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego;
Księga Adresowa Polski, 1930;
Geoportal;
Mapster:
11798590 @ WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000 /1929 - 1939/
- plik mapy: P45-S32-F_WASNIOW_wyd_turyst_1934_LoC_G6520_s25_.P6.jpg
Wszystkie prawa zastrzeżone!

Opis

Dwór drewniany, wzniesiony na rzucie prostokąta, fasadą (?) skierowany na zachód z niewielkim odchyleniem północnym, parterowy i nakryty czterospadowym dachem, z trójkątnymi wystawkami w obu dłuższych elewacjach, z gankiem na osi. Wejście od strony ogrodu osłonięte dwuspadowym daszkiem. W 1980 r. zostały zdjęte i zabezpieczone polichromie. Jaki jest stan obecny (2024) nie wiemy.

Park

Park z k. XVIII w., powiększony w 1. poł. XIX w. o pow. 2,3 ha. Przed 1945 r. park był wielokrotnie większy. Na południe dochodził do lokalnej drogi (prowadzącej w kier. folwarku Nagorzyce), a w kier. wschodnim zamiast obecnych 185 m. miał ok. 500 m. długości. Z zachowanej powierzchni tylko ok. 0,6 ha to zwarty starodrzew (na wschód od dworu). Pozostały obszar to raczej obszerne polany. Kilkanaście drzew zachowało się wzdłuż alei dojazdowej od dworu w kier. zachodnim. Do parku nie zalicza się drzewostan rosnący na południe od stawu z wyspą - przed 1945 r. był to teren naturalny. Sam staw został nieco powiększony (ok. 1 ha), a na północ od niego wykopano drugi, mniejszy (0,42 ha).

Inne

Oficyna, drewn., 1900 r.
Lamus, drewn.-mur., k. XVIII w. (kaplica), nr rej. A-623/1-2 z 11.12.1957 i 21.06.1967

tekst: Marek polskiezabytki.pl 2011