Grabki Duże

Historia

Pałac zbudowany ok. poł. XVIII w. (1730-1750 lub 1742-1750) wg projektu Franciszka Placidiego dla Stanisława Rupniewskiego. W 1831 roku pałac uległ pożarowi, odbudowany. Ucierpiał w czasie wojny, ale tylko baszty. Odbudowany ok. 1950 roku.

informacja z portalu: Polska Niezwykła .pl -
Stanisław Rupniewski - późniejszy właściciel pałacu,podczas bitwy pod Wiedniem w 1683 r. miał dostać się do tureckiej niewoli. W czasie 20-letniej niewoli szczególnie zachwyciły go haremy, bowiem kasztelan bardzo był czuły na wdzięki niewieście. Wykupiony z niewoli przez wuja w 1709 r., powrócił do swoich dóbr koło Szydłowa.
Tu, w Grabkach Dużych wzniósł rokokowy pałac o formie niespotykanej w Polsce. Od centralnie umieszczonej sali odchodzą cztery krótkie, symetryczne skrzydła, a na piętrze znajdują się maleńkie pokoiki, z których każdy połączony był osobnymi schodami z główną salą. Prawdopodobnie takie rozplanowanie pałacu związane było z umieszczeniem w nim haremu. Jak wieść niesie, w wieku 60 lat pan Stanisław poznał pannę z Szydłowa, dla której całkiem stracił głowę. Wobec braku zgody opiekuna panny na małżeństwo, kasztelan porwał ją do Grabek. Rozpędzony powóz roztrzaskał się o drzewo w alei prowadzącej do pałacu, a niefortunny adorator zginął na miejscu. Tyle podania i legendy.

Opis

Budynek późnobarokowy, wzniesiony na rzucie krzyża greckiego, z centralną dwukondygnacjową, ośmioboczną wieżą. Całość otoczona murem z basztami, a w obrębie murów po stronie wschodniej i zachodniej pałacu znajdują się dwa niewielkie wolno stojące pawilony. Legenda podaje, że pałac służył niegdyś jako harem, gdyż fundator przez dłuższy czas przebywał w Turcji.

Inne

Pawilony, zachodni i wschodni z 1742 roku, wg projektu Placidiego, zniszczone w 1944 roku, potem odbudowane w latach 1953-1980.
Ruiny baszty zachodniej z poł. XVIII w.
Pozostałości baszty wschodniej z poł. XVIII w.
Oficyna murowana z 1812 r.