Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Radosław SroczyńskiWaldemar Potulny

Sławków

Województwo:śląskie
Powiat:będziński
Gmina:Sławków
Rodzaj obiektu:Zamek

Rejestr zabytków

Obiekt:ruiny zamku, nr rej.: A/1394/90 z 10.01.1990

Historia

W południowo-wschodniej części miasta znajdują się relikty dolnych partii wieży zamku biskupiego. W latach 1983 oraz 1985-89 relikty zamku zostały częściowo odsłonięte oraz zakonserwowane podczas prac pod kierunkiem J. Pierzaka. Historia zamku nie jest dobrze znana i nie doczekała się jak dotąd wyczerpującej publikacji. W trakcie prac wykopaliskowych stwierdzono, że osada mogła powstać w XII wieku. Od samego początku swego funkcjonowania osada należała do biskupów krakowskich. Z roku 1238 zachował się dokument wymieniający urzędnika tribunus, który w Sławkowie w imieniu biskupów krakowskich pełnił funkcje sądowe. Pismo to jest dowodem istnienia już w I połowie XIII wieku ośrodka administracyjno-rezydencjonalnego. Zapis z 1286 roku potwierdza zmianę statusu osady na kasztelanię biskupią.
Murowany zamek mógł powstać w latach 1280-83. Inicjatywy wzniesienia warowni podjął się biskup krakowski Paweł z Przemankowa. Prace budowlane ukończone zostały za panowania biskupa Jana Muskaty. W trakcie walk z Władysławem Łokietkiem zamek pełnił niechlubną rolę bazy dla grabieżczych wypadów jego załogi. Świadczy o tym zachowany dokument akt sądowych z 1306 roku w sprawie przeciwko biskupowi Muskacie. II połowa XV wieku to czas zagłady założenia zamkowego. Rozpoczęta ona została podczas wojen z husytami. Dalej były najazdy Mikołaja Kornicza Siestrzeńca i nieopłaconych oddziałów zaciężnych pod wodzą Jerzego Stosza i Mikołaja Świeborowskiego. W latach późniejszych biskupi krakowscy na dobre przenieśli się ze zniszczonego i niewygodnego zamku do pobliskiego dworu.
W II połowie XIII wieku założenie zamkowe było dość obszerne (możliwe, że typu kasztelowego) i składało się z muru obwodowego z kamieni dolomitowych, na planie czworoboku o wymiarach 124 X 90 X 75 X 90 m oraz wewnętrznej zabudowy, która w obecnym stanie badań nie jest znana. W południowo-wschodnim odcinku muru obwodowego istniała baszta otwarta do wewnątrz dziedzińca, wysunięta poza lico muru, posadowiona na planie prostokąta o wymiarach 6,5 X 11 m. W północno-wschodnim odcinku muru natrafiono na pozostałości podobnej konstrukcji. Pod koniec XIII wieku zadecydowano o przerwaniu realizacji wielkiego założenia i przebudowano południowo-wschodnią basztę na wieżę obronno-mieszkalną, która po przekształceniach miała wymiary 11 X 12 m. Budowla została otoczona fosą oraz wałem. Wieża została jeszcze nieznacznie rozbudowana poprzez dostawienie do jej północnej elewacji kwadratowego aneksu o wymiarach 3,3 m oraz wzniesienie od zachodu budynku bramnego o wymiarach 7 X 9 m. W ten sposób nadano ostateczną formę zamku, która przetrwała aż do przeniesienia posiadłości biskupiej do dworu.

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.