Starzyński Dwór

Stan obecny

Zachowały się piwnice pałacu.

Historia

Pałac myśliwski z 2 poł. XVI w. Zachowały się piwnice pałacu.

Starzyński Dwór był od XIII w. do 1772 r. posiadłością cystersów oliwskich. Zakonnicy, prócz folwarku prowadzili tu dwór pełniący funkcję sanatorium dla schorowanych braci. Rząd pruski, przejąwszy majątek klasztorny najpierw go wydzierżawił, a w 1818 r. sprzedał. Nowi właściciele, Grassowie, zbudowali w miejscu dworu okazały, neogotycki pałac, który spłonął w 1942 r. a jego ruiny zostały rozebrane na cegłę. Jedynie skupisko starych drzew wskazuje miejsce, w którym stała rezydencja.

Opis

Był to czterokondygnacyjny budynek z arkadowym wyjściem na ogród, połączony oranżerią z dwupiętrowym budynkiem bocznym z dwiema smukłymi wieżami.

Park

Park, XVIII-XI w.

Inne

Zachowało się za to kilka obiektów z okazałego ongiś folwarku cystersów, współcześnie, remontowane przez nowego właściciela. Budynki inwentarskie otaczają szeroki dziedziniec gospodarczy zajmujący niewysokie wzniesienie.
Wśród nich uwagę zwraca dom bramny z wieżyczką (koniec XVIII w.), pełniący funkcję kaplicy, obecnie odtworzonej i dopuszczonej do kultu.
Na wieży znajduje się werk zegarowy datowany na rok 1681 oraz chorągiewka z datą 1598, pochodząca ze starszego budynku. Poniżej wzgórza, nad przepustem wodnym ruiny XVII-wiecznych obiektów przemysłowych: młyna, kuźni i tartaku. Nieopodal w zagajniku znajduje się grobowiec rodziny von GrassP