Przyjaźń

Stan obecny

Własność prywata.

Historia

Dwór z XIX w.
Po raz pierwszy wieś wzmiankowana była w dokumentach w roku 1345, lecz tradycja głosi, że najstarszy kościół ufundował na początku XIII wieku książę Racibor, dobrodziej klasztoru żukowskiego. W roku 1457, za pomoc w wojnie z Krzyżakami, król Kazimierz Jagiellończyk oddał wieś w dożywotnią dzierżawę gdańskiemu burmistrzowi Reinholdowi Niederhoffowi. Później Przyjaźń kilkakrotnie była oddawana gdańszczanom pod zastaw pożyczek zaciąganych przez króla. Tutejszy majątek wielokrotnie zmieniał właścicieli - byli nimi Krockowowie, Bartschowie i Jackowscy.
Pod koniec XVIII wieku dobra ostatecznie przeszły w ręce niemieckie. Na początku XIX wieku właścicielem Przyjaźni był starosta kartuski von der Goltz, a tutejszy dwór stał się siedzibą władz starostwa. W Przyjaźni ukazała się pierwsza powiatowa gazeta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Przyjaźń, zamieszka - na głównie przez ludność niemiecką, znalazła się w granicach Rzeczypospolitej.
Po 1945 roku majątek został upaństwowiony i przeznaczony na PGR, wtedy też zniszczał tutejszy dwór. We wsi zachował się częściowo zniszczony park podworski wraz z obecnie odbudowującym się dworem (niedostępny do zwiedzania- własność prywatna, przy drodze na Łapino), a także stary dość zniszczony poniemiecki cmentarz. Dzisiejsza Przyjaźń to wieś typowo rolnicza, chociaż rozkwita tu również zabudowa mieszkaniowa.

Park

Park krajobrazowy z XIX w.

tekst: Mariusz Dolhan 2011