Wysocko

Stan obecny

W latach 1957 - 1961 władze województwa w Rzeszowie przeznaczyły odremontowane budynki na dom pomocy społecznej, przenosząc tu mieszkańców domu pomocy z Rzeszowa wraz z opiekującymi się nimi siostrami zakonnymi.

Historia

Pałac z lat 1721-1728, wg projektu Giovanni\\\'ego Spazzio.
Pałac rodziny Zamoyskich. Już w XVII w. był ulubioną posiadłością królowej Marysieńki, żony Jana III Sobieskiego. Wtedy pałac był niskim, parterowym, drewnianym dworkiem, wybudowanym przez jeńców tureckich. Po śmierci męża, Marysieńka wyjechała do Rzymu, a dwór podupadł. Kłopoty finansowe zmusiły Marysieńkę do sprzedaży Wysocka królowi Francji Ludwikowi XIV. Transakcję tę przeprowadzono z najwyższą dyskrecją poprzez francuskiego ambasadora w Sztokholmie, a umowę tej sprzedaży podpisano w Gdańsku. Ludwik XIV kupił Wysock dla księcia węgierskiego Jerzego Rakoczego, zmuszonego wówczas do opuszczenia Węgier.

Po kilku latach na skutek poważnych zadłużeń Wysock wraz z dworem przeszedł na własność księżnej Elżbiety Lubomirskiej Sieniawskiej. Ostatnia z rodu Maria Zofia Sieniawska przekazała Pałac dla ks.Augusta Czartoryskiego. Była to jedna z najbogatszych kobiet ówczesnej Rzeczypospolitej. W latach 1724 - 1734 wybudowała wg projektu Giovauniego Spazzia, murowany pałac. Po śmierci Augusta Czartoryskiego, Wysock przypadł ks. Adamowi Kazimierzowi Czartoryskiemu, generałowi ziem podolskich. Ten przekazał Wysock najstarszej córce Marii, która została żoną Ludwika Wirtemberskiego. Księżna Maria w pierwszej połowie lat 30-tych XIX w. dokonała przeróbek wnętrz pałacowych, utworzyła kaplicę pałacową, umeblowała opuszczony pałac.
Ona też rozszerzyła i upiększyła założony przez królową park. W latach 40-tych XIX w. księżna sprzedała posiadłość swojej siostrze Zofii, która z kolei zapisem testamentowym przekazał klucz wysocki swemu synowi hr. Zdzisławowi Zamoyskiemu. Jego syn Stefan w 1875r. gruntownie przebudował pałac, dobudował piętro, a całość uwieńczył stromymi dachami mansardowymi. Na osi elewacji frontowej powstał ganek na czterech filarach, przy wschodniej części pałacu dobudowano krytą werandę. Także elewacja otrzymała nowy, bogaty wystrój, utworzono obszerny taras. Po tych architektonicznych zmianach pałac uzyskał wygląd reprezentacyjnej rezydencji magnackiej.
W 1915 r. rozpoczął się dla pałacu tragiczny okres. Został on doszczętnie obrabowany przez żołnierzy rosyjskich i spalony. Przepadły wówczas bogate zbiory artystyczne, cenne obrazy i zabytkowe meble. W okresie międzywojennym właściciele mieszkali w oficynie, a pałac był stopniowo odbudowywany.
W czasie II wojny światowej Wysock został ponownie zniszczony. W latach 1957 - 1961 pałac jak również oficyna zostały powtórnie odbudowane

Park

Park romantyczny z XVIII w.

Inne

Oficyna z 2 poł. XIX w., nr rej.: A-780 z 15.11.1994