Wojanów - Bobrów

Stan obecny

Pałac należy do Stowarzyszenia Polsko-Niemieckiego Promocji, Odbudowy i Utrzymania Historycznych Wartości Zabytków, Kultury i Tradycji Śląska, obecnie jest remontowany. Możliwość zwiedzenia po uzgodnieniu z właścicielem.

Historia

W Bobrowie w XV w. istniał zamek, prawdopodobnie spalony przez wojska husyckie ok. 1428r. Później w tym miejscu powstał renesansowy dwór obronny, zbudowany na planie prostokąta. Na jego kamiennych ruinach wybudowano obecny pałac około poł. XVII. Budynek dość często zmieniał właścicieli. Około roku 1894 według planów berlińczyka Paula Roetgera nastąpiła generalna przebudowa pałacu, którego właścicielem był wówczas Hans von Decker. Ostatni prywatny właściciel posiadłości, Sierstorpff von Franken, odsprzedał ją rządowi III Rzeszy. Założono tu ośrodek szkoleniowy SA. Po wojnie kolejno zajmowany był przez Armię Czerwoną, utworzono w nim ośrodek dla uchodźców politycznych z Grecji, potem PGR i dom poprawczy. Najgorszy jednak dla budynku okazał się 1972r., kiedy to zezwolono na zdjęcie dachówki. Bobrów popadł w ruinę. Jego obecny właściciel, Gunther Artmann, w 1994r. wywiózł z pałacu dwie ciężarówki gruzu i przystąpił do remontu. Docelowo ma się tutaj znajdować ośrodek promocji kultury Śląska, z bibliotekami, muzeum i galerią sztuki.
Bobrów otacza sława nawiedzonego miejsca. Podobno w każdy Wielki Piątek przez bramę parku przejeżdża tajemniczy rycerz z własną głową pod pachą. Czasem kwili dziewczyna, której kazano łowić karpie garnkiem bez dna.

Opis

Neorenesansowy pałac z XIXw., o nieregularnym planie. Budynek jest w większości trójkondygnacyjny, w centralnym punkcie założenia jest czworoboczna wieża ozdobiona okrągłymi wykuszami, które przybierają formę ozdobnych wieżyczek i przybudówek. Od strony rzeki na pierwszym piętrze znajduje się taras. Od strony zachodniej znajduje się dwukondygnacyjny ryzalit przykryty kopułką. Ryzalit stwarza wrażenie kontynuacji dla górującej nad całością wieży. Fasada posiada pięć osi. Elewacje budynku wyłożone są czerwoną cegłą, narożniki wyróżnione są na biało, co wskazuje na wpływy renesansu francuskiego. Kamienny detal swoimi formami i umiejscowieniem wskazuje na inspiracje niderlandzkie.
We wnętrzu znajduje się duży hol i klatka schodowa, gdzie zachowały się malowidła ścienne. W salach na pierwszej kondygnacji warte uwagi jest sklepienie kolebkowe z kamiennego muru, prawdopodobnie pozostałość starszej budowli, charakterystyczna dla XVI w. Zachowały się tu również fragmenty XVII-wiecznej polichromii. W bardzo dobrym stanie zachował się system piwnic i przejść zbudowanych prawdopodobnie przez hrabiego von Rothkirch. Klatki schodowe pozostają w dużej części oryginalne.

Park

Inne

Całość założenia pałacowego okala gruby, kamienny mur z bramą wjazdową. Po bokach znajdują się rzeźby kamiennych lwów, trzymających kartusze herbowe. Do bramy wjazdowej prowadzi długa aleja.

Pałac położony na terenie Rudawskiego Parku Krajobrazowego, nad zakolem rzeki Bóbr.


tekst: Redaktor Druga Połowa 2011