Roszkowice

Stan obecny

Własność prywatna. Park i folwark otoczone są solidnym ogrodzeniem uniemożliwiającym obejrzenie zabudowań. Obecnie pałac jest remontowany

Historia

Roszkowice po raz pierwszy pojawiły się w zapisach w 1231r. Początkowo należały do Wieńczysława - biskupa wrocławskiego, ale już w 1414 r. właścicielem był Bernhard Kewtchnicz. Od 1530 majątek należał do rodziny von Frankenberg, która zarządzała wsią do XVIII w. Neoklasycystyczny pałac powstał w 1845r., najprawdopodobniej na polecenie Fryderyka Hansa von Cramon ? Taubadel. W 1914 r. został rozbudowany w stylu eklektycznym przez hrabiego Bertrama von Cramon ? Taubadel. W rękach jego rodziny majątek pozostał aż do II wojny światowej. Po 1945 r. pałac wraz z resztą posiadłości został upaństwowiony i przekazany w zarząd Państwowemu Przedsiębiorstwu Rolnemu Roszkowice. W budynku umieszczono biura PGR-u oraz mieszkania pracowników. Pałac po raz kolejny przebudowano po zniszczeniach jakich dokonał pożar w 1954r. Po upadku państwowego gospodarstwa jego majątek przejęła ANRSP. W 1998 r. pałac w Roszkowicach nabył prywatny inwestor, Pan Andrzej Bugdoł. Obecnie pałac należy do jego spadkobierców, służy jako mieszkania, a w Internecie można znaleźć informację o ofercie sprzedaży.

Opis

Eklektyczny pałac z I poł. XIX w. Budynek łączy w sobie elementy neorenesansowe i neoklasycystyczne. Pałac został wzniesiony na planie prostokąta, jako częściowo podpiwniczony i dwukondygnacjowy budynek. Nakryty jest wysokim dachem czterospadowym. Fasadę zdobi centralnie umieszczona okrągła wieża, w której mieści się główne wejście, zaakcentowane neorenesansowym portalem z kartuszem herbowym. Skrzydła pałacu posiadają w partii pierwszego piętra arkadowe krużganki z kolumnami korynckimi. Skrzydła zakończone są dwoma ryzalitami zwieńczonymi neorenesansowymi szczytami. Elewacja ogrodowa zdobiona jest analogicznymi ryzalitami. Na wschodniej elewacji umieszczono arkadową loggię nad którą mieści się taras. Od zachodu do pałacu przytyka okrągła wieża. Elewacje pałacu zachowały okna w ozdobnych opaskach i boniowanie wieży. Układ wnętrz pozostał dwutraktowy z centralnie umieszczonym holem, w którym znajdują się dwa neorenesansowe kominki. W części pomieszczeń przetrwały boazerie i oryginalna posadzka z jasnego marmuru.

Park

Park krajobrazowy o pow. 3,30 ha, pochodzący z początku XIX w. Można spotkać w nim stare okazy dębów szypułkowych i buków zwyczajnych. W parku zrealizowano zachowaną polanę i dwa stawy.

Inne

Zachowały się zabudowania gospodarcze z XIX w. skupione wokół dwóch dziedzińców. Jest to m.in dawna rządcówka, spichlerz oraz gorzelnia. Większość obiektów utraciła cechy stylowe.


tekst: Redaktor Druga Połowa 2011