Rogów Opolski

Stan obecny

Właściciel to Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu. Obecnie w zamku mieści się oddział biblioteki mieszczący najstarsze zabytki oraz hotel. Możliwość zwiedzania. Ekspozycje historii książki i archeologicznych śladów historii zamku.
http://www.wbp.opole.pl/rogow/

Historia

Pierwsze wzmianki źródłowe o Rogowie Opolskim datowane są na 1305r., jednak badania archeologiczne wskazują, iż w Rogowie już wcześniej istniała budowla obronna, która najprawdopodobniej miała za zadanie kontrolować przeprawę przez Odrę oraz żeglugę rzeczną (z jednej strony zamek jest przyparty do rzeki, a z drugiej strony otoczony był fosą). Prawdopodobnie z tego okresu pochodzą legendy o tajemniczym tunelu templariuszy, który ma łączyć zamek z Otmętem i Krapkowicami, jednak do tej pory tunel ten pozostaje legendą. Historycy twierdzą, że templariusze rzeczywiście w Rogowie przebywać musieli, świadczą o tym zachowany typowy układ cegieł.

Majątek często zmieniał właścicieli by w XVI w. przejść w ręce rodziny Rogoyskich. To oni ok. 1620r. rozbudowali średniowieczny zamek o dwa skrzydła, krużganki i wieżę wschodnią. Jednak po śmierci ostatniego przedstawiciela Rogoyskich zamek zaczął podupadać. Swój renesans przeszedł dopiero w 1769r., w rękach Karola Wilhelma von Haugwitz, wówczas utworzono z wielu majątków( w tym z Rogowa) majorat i rozpoczęto restaurację posiadanych rezydencji. Dobudowano klasycystyczne skrzydło północne, założono angielski park krajobrazowy, a także zabezpieczono zamek przed powodzią budując wał ziemny. Majątek rogowski zyskiwał z czasem na znaczeniu, bywali tu najznakomitsi politycy Prus, Austrii i Włoch. Dopiero II wojna światowa, a właściwie nadejście frontu wschodniego w 1945r. zmusiło właścicieli do ucieczki. Wkroczenie Armii Czerwonej i lokalny szaber znacznie zdewastowały obiekt, po przejęciu go przez PGR było tylko gorzej. Ratunkiem dla zamku było przekazanie go Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Opolu, remont mający na celu przywrócenie renesansowo-klasycystycznego wyglądu trwał 10 lat. Obecnie znajduje się tu Oddział Zbiorów Zabytkowych z najstarszymi zbiorami bibliotecznymi i wystawa pokazująca historię książki.

Opis

Renesansowo-klasycystyczny zamek z XVI w. na zrębach średniowiecznego zamku (XV w.). Zamek osadzony na skarpie nadodrzańskiej. Najstarszą część zabudowań stanowią renesansowe dwa skrzydła mieszkalne z krużgankami oraz narożna wieża, otaczające z trzech stron niewielki dziedziniec. Skrzydło północne jest stylistyką dostosowane do starszych, jednak pozbawione dekoracyjnych szczytów. Budynki dwukondygnacyjne, z trójkondygnacyjną wieżą, kryte dachami dwuspadowymi. Elewacje są urozmaicone niewielkimi gzymsami międzykondygnacyjnymi, wieża posiada narożne boniowania i wieńczy ją ozdobna attyka. Krużganki tworzą na parterze czworokątne filary, natomiast na piętrze ? niskie kolumny. Główne drzwi są pięknie rzeźbione, posiadają roślinne bordiury i płyciny z postaciami ludzkimi.

Wnętrze w przeważającej części utraciło swój historyczny charakter, jednak w niektórych salach zachowały się sklepienia kolebkowe, a w wyniku remontu dodano niektórym pomieszczeniom ciemną boazerię.

Park

Park krajobrazowy w angielskim stylu z zachowanym starodrzewem: dąb, miłorząb japoński, tulipanowiec, platan. Na terenie parku znajduje się pawilon ogrodowy \"Kavallerhaus\".

Inne

Niedaleko zamku znajduje się neorenesansowy Dom pod Kogutkiem,( na zdjęciach) w tej odrestaurowanej willi mieszczą się również pokoje hotelowe.
Most, nr rej.: 202/89 z 9.01.1989
Tarasy z murami oporowymi, zdobionymi portalem i płaskorzeźbami przedstawiającymi ptactwo domowe oraz neobarokowe grupy: Trzech wojowników i Dwóch myśliwych z upolowanym odyńcem nr rej.: .202/89 z 9.01.1989
Kaplica grobowa, 2 poł. XIX, nr rej.: 202/89 z 9.01.1989
Pawilon ogrodowy \"Kavallerhaus\", nr rej.: 27/2004 z 27.04.2004
Ogrodzenie z gloriettą, XIX/XX, nr rej.: 27/2004 z 27.04.2004


Tekst: Redaktor Druga Połowa 2011