Namysłów

Stan obecny

Obecnie, zarówno zamek jak i browar są w posiadaniu Grupy Żywiec S.A. i nie jest dostępny dla zwiedzających.

Historia

Zamek ulokowany jest na skarpie w zachodniej części miasta. Wraz z nim stanowi spójny system fortyfikacyjny, jest jednakże oddzielony od niego fosą. Obecnie założenie zamkowe stanowią trzy skrzydła, wykorzystywane od XIX wieku przez miejscowy browar i inne instytucje. Jedynym świadectwem średniowiecznego rodowodu zamku jest gotycki wykusz umieszczony w skrzydle północnym od strony wewnętrznej. Mieści on w wielobocznym poziomie piętra kaplicę, w czworobocznym parterze opiętym wydatnymi skarpami umieszczono ostrołukowe okna.
Miasto zostało ulokowane w 1270 roku i stanowiło przez krótki okres czasu stolicę księstwa wydzielonego z księstwa opolskiego. Wsławiło się pokojem zawartym w 1348 roku między Kazimierzem Wielkim a cesarzem Karolem IV Luksemburgiem, którego wynikiem była zależność Śląska od Czech. Zamek z początku był drewniano ziemną warownią, stanowiącą rezydencję książęcą. Murowany zamek stanął w tym miejscu około roku 1360 i był jeszcze w późnym średniowieczu przekształcany. Następna przebudowa miała miejsce w latach 1533-40 kiedy to zamek należał już do rady miejskiej we Wrocławiu, która przejęła go pod zastaw. Następne prace budowlane prowadzone były w XVII i XVIII wieku.
Najwięcej zmian przypadło po roku 1658 kiedy to warownia została strawiona przez pożar oraz po 1711 roku, kiedy to padła ofiarą wojny z Prusami. W roku 1703 zamek został kupiony przez zakon krzyżacki. W 1810 roku nastąpiła sekularyzacja majątków kościelnych i zamek przeszedł posiadanie państwa. W 1830 roku stał się własnością prywatną. W roku 1895 mury zamkowe pomieściły zakłada browaru Haselbach, który funkcjonuje w nich do dziś. Przekształcenia XIX wieczne ujednoliciły bryłę średniowiecznego zamku.
Pierwotnie XIV wieczne założenie posadowione było na nieregularnym, owalnym planie wykorzystując najprawdopodobniej starsze drewniano-ziemne założenie. Założenie zajmowało obszar około 1500 m2, w jego skład wchodziły kamienne u podstawy i ceglane w wyższych partiach mury obwodowe; od północy znajdował się piętrowy, jednotraktowy, trzyizbowy dom główny z wykuszem kaplicy. Wjazd główny do zamku umieszczony był od wschodu. Zamek nie posiadał wówczas żadnej wieży. W roku 1489 po stronie wschodniej założenia dostawiono mały, zewnętrzny dziedziniec, z budynkiem bramnym zwróconym główną elewacją ku miastu.
W latach 1533-40 od zachodu z inicjatywy mieszczan wrocławskich zbudowano drugi, wąski budynek zamkowy. Trzecie, południowe skrzydło, zamykające trapezoidalny w obrysie dziedziniec wewnętrzny powstało dopiero w 1771 roku z inicjatywy zakonu krzyżackiego. Ostatnim przekształceniem było rozebranie wschodniego odcinka muru obwodowego tak, że nastąpiło połączenie dwóch dziedzińców.

Inne

Mury obronne, 1350-1415, XVII, XIX w.