Uraz

Stan obecny

Pod koniec II wojny światowej pałac został spalony podczas walk wyzwoleńczych Armii Radzieckiej i popadł w ruinę. W 1956 r. zabezpieczono go jako ruinę trwałą. Taką pozostaje do dziś.

Aktualnie - w rękach prywatnego właściciela ślamazarnie podlega zabezpieczeniom i rekonstrukcjom . Ogrodzony , niedostępny - można wypatrzyć obiekt "zza płota" lub z wałów p/powodziowych pobliskiej Odry .

Historia

Pozostałości unikatowego, bo posadowionego na planie trójkąta średniowiecznego zamku znajdują się na prawym brzegu Odry. W XIII wieku na miejscowych ziemiach funkcjonował gród kasztelański. W 1319 roku majątek przeszedł w posiadanie rycerza Andreasa Radaka. Niektórzy badacze (B. Guerquin) jemu przypisują rozbudowę starszego założenia. W 1344 roku warownia należała już do burgrabi Hancka von Aurasa. W latach 1428-1443 zamek był w posiadaniu rodziny Czirnów. W roku 1466 Jan z Podiebradu nadał miejscowe dobra rycerzowi Christophowi von Skopp. Jemu też przypisuje się wzniesienia późnogotyckiego założenia na planie trójkąta, otoczonego nawodnioną fosą i bliżej niezidentyfikowanymi fortyfikacjami. W połowie XVI wieku założenie uległo częściowej przebudowie ? między innymi w części budynku bramnego. Najprawdopodobniej wówczas lub w 1630 roku dostawiono od północy nowy trakt z narożnymi wieżyczkami. W połowie XVIII wieku założenia miało formę barokowej rezydencji co ukazuje ikonografia z epoki. W 1810 roku zlikwidowano zewnętrzne fortyfikacje, w tym samym wieku przebudowano siedzibę w stylu neogotyckim likwidując całkowicie starszy wystrój elewacji. W roku 1945 zamek został doszczętnie spalony w wyniku działań wojennych. W roku 1956 zabezpieczono go jako trwałą ruinę. Do dziś zachowały się znaczne fragmenty murów oraz fosy.

Opis

Do dziś zabytek nie doczekał się szczegółowych badań. Najstarszą częścią założenia jest najprawdopodobniej dwukondygnacyjny budynek kamienny posadowiony na planie prawie równobocznego trójkąta o boku około 30 m. Pomieszczenia sklepione były krzyżowo, żebra spływały na słupy umieszczone centralnie. W trakcie przebudów budynek został podwyższony o dwie kondygnacje i nakryty stromym, trójspadowym dachem. Od strony północnej wybudowano trakt flankowany dwiema wysmukłymi, wielobocznymi wieżami nakrytymi barokowymi hełmami. W trakcie przebudowy neogotyckiej zmianie uległ wystrój elewacji. Zlikwidowano również jedną z wieżyczek traktu północnego.

Park

Park.

Inne

W Rejestrze Zabytków :
- zespół zamkowy, XIII-XIX:
- ruina zamku, nr rej.: A/3913/400 z 24.11.1956
- park, nr rej.: A/3918/413/W z 29.05.1978