Skatalogowanych zabytków: 11364
Zarejestruj się
Miniatura Boża Wola
Zdjęcie Grzegorz Gąsior 2006
Miniatura Boża WolaMiniatura Boża WolaMiniatura Boża WolaMiniatura Boża Wola

Użytkownicy współtworzący opis i dane obiektu

Jarosław Bochyński

Boża Wola

Województwo:mazowieckie
Powiat:miński
Gmina:Siennica
Rodzaj obiektu:Dwór

Rejestr zabytków

Zespół:dworski z 2 poł. XIX w., nr rej.: 401 z 23.08.1991 i z 26.06.1996

Stan obecny

Dziś w dworku działa Centrum Konferencyjno-Formacyjne zarządzane przez Stowarzyszenie Podnoszenia Kwalifikacji Kobiet, a "opiekę od strony duchowej" sprawuje Opus Dei..

Historia

Boża Wola w XVI wieku należała do Siennicy, w XVII i XVIII wieku do Rudzieńskich. W 1872 roku dwór i folwark należały do Jana Małaszkiewicza Ludwika Rychtera. W 1879m roku dobra nabył Gustaw Zieliński, potem w 1899 roku Ludwik Mycielski, który w 1905 roku odsprzedał je Franciszkowi Kozłowskiemu. Jeszcze przed I WŚ dobra objęła Maria Grimm, od której odkupił Henryk Gustaw Brzeski. W 1927 roku dobra przejęła Irena Z Aleksandrowiczów Żółkiewska. W 1939 roku okrojony majątek nabył Wacław Gajewski, który gospodarował ty do 1956 roku. W 1976 dwór i park kupują Danuta i Ryszard Chwalczykowie. , którzy z pomocą brata Ryszarda, ks. Mieczysława Janusza Chwaluczyka profesora antropologii na Uniwersytecie Lavala w Kanadzie, doprowadzili go do bardzo dobrego stanu . w 1992 roku dwór zostaje przekazany Stowarzyszeniu Doskonalenia Umiejętności w Warszawie Dziś w dworku działa Centrum Konferencyjno-Formacyjne zarządzane przez Stowarzyszenie Podnoszenia Kwalifikacji Kobiet, a opiekę od strony duchowej sprawuje Opus Dei.
Pierwszy dwór został wybudowany około połowy XIX wieku. Przebudowany i rozbudowany w 1902 roku. Kolejna przebudowa i rozbudowa w 1975 roku. (Jarosław Bochyński 2023)

Opis

Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle, parterowy, wysoko podpiwniczony z mieszkalnym poddaszem przekrytym dachem naczółkowym o połaciach krytych dachówką i przeprutych symetrycznie rozmieszczonymi facjatkami. Ściany szczytowe elewacji bocznej ze sterczynami, zostały zamknięte linią falistą. Elewacja frontowa 9 osiowa o nieregularnym rytmie osi, z 3 osiowym, piętrowym ryzalitem środkowym, wieńczonym falistym szczytem ze sterczynami, okna partii piętra zostały zamknięte półkoliście, na wysokości parteru arkadowe prześwity wsparte na kolumnach toskańskich. Okna skrzydeł bocznych w opaskach, zamknięte półkoliście. Przy prawym boku budynku umieszczono kryty basen kąpielowy. Układ wnętrz dwutraktowy, z korytarzem wydzielającym trakty, na osi sień i jadalnia w trakcie ogrodowym otwarta na salon trzema arkadami. W trakcie ogrodowym usytuowano również kaplicę. Pomieszczeni o sklepieniach kolebkowych, kolebkowych z lunetami i zwierciadlanych. Całość skomponowana w duchu neorenesansu.

Park

Pozostałości po parku krajobrazowym.

Inne

Karta zabytku
Katalog Parków województwa siedleckiego
"Panowie na Zabytkach", Włodzimierz Kalicki, Iskry 1991.
Zdjęcia 1975 Katarzyna Siedliczek

Komentarze

Aby skomentować obiekt, zaloguj się. Jeżeli nie masz jeszcze konta w serwisie, zarejestruj się.

Ten obiekt nie został jeszcze skomentowany.