Szarocin

Stan obecny

Pod koniec XIX w. wieś stała się popularną miejscowością letniskową.
W 1905 r. uruchomiono tu nawet stacje kolejową, a na miejscu funkcjonował hotel z osiemnastoma miejscami noclegowymi. W tym czasie w pałacu mieściła się już pensja dla dziewcząt.
Po 1945 r. pałac był siedzibą gospodarstwa rolnego. Potem, aż do 1989 r., ośrodka kolonijnego. Następnie przez krótki czas należał do Zakładów "Ursus".
Obecnie mieści Państwowy Dom Pomocy Społecznej.

Historia

W roku 1626, majątek stał się własnością rodu von Czettritz.
W latach 1700 - 1740 jako właściciel wymieniany jest hrabia von Wallenberg.
Po 1740 r. dobra stały się własnością hrabiego von Zedlitz. To on prawdopodobnie przebudował stary dwór w stylu barokowym lub też na jego miejscu postawił nową siedzibę. W niedługim czasie panami na Szarocinie byli niejaki von Kluge, potem baron von Tschammer, a od 1765 r. niezmiernie bogaty baron von Hochberg. Pałac i cały majątek były wówczas największymi w okolicy, a sama wieś duża i bogata.
Kolejnymi właścicielami byli baronowie von Leckow, a od roku 1825 J.C. Alberti.
W 1843 r. dobra szarocińsie wraz Nową Białką i Leszczyńcem Dolnym kupił szambelan hrabia von Mülinen. Już w pięć lat później należały one do radcy handlowego von Heinen. Prawdopodobnie w rękach tej rodziny pozostawał w kolejnych latach, ponieważ jako właściciela, w roku 1870, wymienia się szambelana i deputowanego von Heinen.

Źródło : \\\\\\\"Słownik geografii turystycznej Sudetów - Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory\\\\\\\", red. M. Staffa. Wydawnictwo I - BIS. Wrocław 1997

Opis

Budynek barokowy.

Park

Park.