Struga

Stan obecny

Po 1945r. kompleks pałacowy wchodzi w skład PGR Struga .
W 1965r. Bierne niszczenie przypieczętowuje zawalenie się dachu .
PGR – upada a kompleks pałacowy przechodzi w ręce AWRSP , która po 30 latach odbudowuje dach .
W 2001r. Pałac zostaje sprzedany prywatnemu inwestorowi
Odsprzedany w 2002r – jest sukcesywnie remontowany i rewitalizowany .
W 2017r powołana zostafe Fundacja Pałac Struga – która kontynuuje prace

W przypałacowej oficynie , odremontowanej po pożarze funkcjonuje działalność hotelowo-gastronomiczna .
Pałac można zwiedzać po wykupieniu biletu .

Historia

Pierwszym znanym właścicielem wsi był Heinmann de Adellungesbach (Struga).
Po raz pierwszy został odnotowany jako świadek na dokumencie Konrada Reinchenabacha w Dzierżoniowie przed 23 lipca 1290r.
W roku 1377 właścicielem wsi jest rycerz Urlich Schoff. Niestety nie miał męskiego spadkobiercy, więc Struga jako męskie lenno z powrotem trafiła w ręce króla czeskiego.
W dniu 14 lutego 1453r. Hans von Golditz (starosta księstwa świdnicko-jaworskiego) sprzedał Strugę Hermanowi Czettritz.
W latach 1545 do 1585 w Strudze mieszkał Abraham Czettritz, w tym okresie dokonał przebudowy zamku.
Do dziś w portalu znajdują się herby jego i jego żony Marii von Nimptsch.
W 1670r. zmarł Jan Jerzy – na nim zakończyła się linia Czettritzów ze Strugi.
Po jego śmierci Dolna Struga i Cieszów przypadła Henrykowi Czettritz Neuhaus.
Do rodu Czettriz należały także: Lubomin (niem. Liebersdorf), Cieszów (niem. Fröhlichedorf) wraz z ruiną zamku Cisów (niem. Zeiskenschloss), Mrowiny (niem. Konradswaldau), Czarny Bór (niem. Schwartzwaldau) i Jabłów (niem. Gablau). Później także dolna część Boguszowa (niem. Gottesberges), Laski (niem. Lässig) i Wilberg.
Struga pozostawała w rękach rodu Czettritz aż do XVIIIw.
Od 1733 roku wlaścicielem Górnej i Dolnej Strugi są spadkobiercy Krystiana von Kluges.
Karol Ferdynand von Seher-Thoss odkupił od nich dobra, które po jego śmierci przejęła siostra Maria Eleonora.
Wyszła ona za mąż za generała Prittwitz.
Później właścicielką dóbr była Charlotta Zofia Tugendreich z domu von Lieres.
W 1830r właścicielem pałacu jest Carl baron von Richthofen
Na początku XIX wieku właścicielem Strugi był hrabia Zeithen.
On dokonał kolejnej przebudowy pałacu.
Później wymieniani są : rodzina Aufricht , oraz Robert Kriebe

Opis

Budowla posiadała charakter obronny - świadczy o tym istnienie otworów strzelniczych zachowanych w najstarszych fragmentach murów oraz czworobocznej wieży wtopionej obecnie w obręb frontowego skrzydła.
Pałac jest budowlą trzykondygnacjową, czteroskrzydłową z wewnętrznym dziedzińcem.
Skrzydła pałacu, wzniesione na prostokątnych rzutach, nakryte dachem mansardowym.
Skrzydło północno-zachodnie jest dłuższe, co powoduje rozbicie jednolitej bryły pałacu.
Nad częścią wschodnią skrzydła północnego znajduje się ośmioboczna wieżyczka. Portal główny usytuowany jest na osi fasady.
Obramienie wejścia tworzę ukośnie ustawione podwójne pilastry, dźwigające balkon zamknięty żelazną ażurową balustradą, który jest flankowany przez ustawione na cokołach obeliski i kamienne wazony.
Pośrodku nad wejściem umieszczony jest kamienny kartusz herbowy.
W zwieńczeniu portalu, nad oknem balkonowym znajduje się osiem tablic herbowych.
W pierwszej połowie XVI wieku dokonano kolejnej przebudowy – powstało zachodnie skrzydło pałacu.
Świadczy o tym data wyryta na trzonie kolumny w narożnym, północno-zachodnim pomieszczeniu.
W drugiej połowie XVII wieku lub na początku XVIII wieku dobudowano przypory do ściany wschodniej i mur oporowy.
Prawdopodobnie mur oporowy wzmacniał brzeg fosy biegnącej wokół całej budowli. Pod koniec XVIII w. dokonano ostatniej przebudowy – zlikwidowano przypory i zasypano domniemaną fosę.
Kolejna, barokowa przebudowa pałacu miała miejsce w latach 30 XVIII wieku.
Z tego okresu pochodzi zachowana do dzisiaj dekoracja elewacji: wykonane w tynku obramienia okien, portal.
Zmodernizowany został wewnętrzny układ komunikacyjny, przebudowane wnętrza.
Wówczas powstała założona na rzucie litery "L" oficyna pałacowa - dwukondygnacyjna, pierwotnie kryta dachem mansardowym; w dłuższym skrzydle, od strony pałacu - arkady.

W 2019r , podczas prac remontowych odkryto pod tynkiem 24 portrety (4 cesarzy rzymskich i 20 władców Dolnego Śląska) ..

Park

Na południe od pałacu został założony park. Od północy i południowego wschodu teren parku jest ograniczony szosą i graniczy z zabudowaniami wsi, wschodnią granicę wyznacza strumień, natomiast od południowego zachodu park łączy się z zabudową folwarczną.

Inne

Oficyna pałacowa, 1560, 1730, XIX/XX w., jest dwukondygnacjowa, zbudowana na planie litery L, nakryta dachem mansardowym w parterze. Budynek po pożarze, nr rej.: A/1100 z 14.01.2009